ΣΑΛΑΜΙΝΑ: Σε συνθήκες οδικής… ανασφάλειας
Παραμονές της Παναγίας, ένας ασυνείδητος οδηγός έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής του Αντρέα. Ενός 18χρονου μοτοσικλετιστή που τραυματίστηκε θανάσιμα όταν διερχόμενο όχημα πετάχτηκε ξαφνικά μπροστά του, στη λεωφόρο Αιαντείου. Λίγες μέρες μετά, ένα ακόμη παλικάρι έχασε τη ζωή του με τον ίδιο, σχεδόν, τραγικό τρόπο – τι σύμπτωση; – και πόσα ακόμα παιδιά έχουν θυσιαστεί στον βωμό του Μολώχ της ασφάλτου μέχρι σήμερα…
Η Σαλαμίνα, μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρωταθλήτρια σε θανατηφόρα τροχαία ατυχήματα αφού χρόνο με τον χρόνο μακραίνει ο κατάλογος των αθώων θυμάτων που βάφουν με το αίμα τους, περιφερειακούς δρόμους και λεωφόρους. Ναι, η Σαλαμίνα καταγράφει πανελλήνιο ρεκόρ. Αρνητικό ρεκόρ. Το μαρτυρούν τα δεκάδες εικονοστάσια με τα αναμμένα αλλά και ξεχασμένα καντήλια, στο πλάι των κακοτράχαλων δρόμων – καρμανιόλα. Εδώ και τέσσερις δεκαετίες, η ίδια εικόνα. Πριν από αρκετά χρόνια, μάλιστα, η Σαλαμίνα είχε την «τιμητική» της σε ρεπορτάζ του αμερικανικού δικτύου CNN για την πολυθρύλητη λεωφόρο Αιαντείου την οποία παρουσίαζε ως τον πιο θανατηφόρο δρόμο των Βαλκανίων!
Τίποτα, όμως, δεν άλλαξε στην κακή νοοτροπία, κανέναν δεν συγκίνησε ο βαρύς φόρος αίματος στην άσφαλτο, καμία οικογενειακή τραγωδία, κανένας πόνος γονιού δεν ευαισθητοποίησαν, δεν ενεργοποίησαν, δεν συγκίνησαν τους αρμόδιους φορείς ώστε να μπει ένα τέλος στην απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών εν καιρώ ειρήνης.
Όχι, δεν έφταιξε η κακή τους μοίρα. Εφταιξε η έλλειψη των αναγκαίων μέτρων, η έλλειψη υποδομών, η ανεπάρκεια και η αναποτελεσματικότητα εκείνων που ανέλαβαν τη βαριά ευθύνη της ασφάλειας του πολίτη. Κακό οδικό δίκτυο, έλλειψη πεζοδρομίων, αρρύθμιστοι φωτεινοί σηματοδότες, πλημμελείς έλεγχοι που επιτρέπουν σε υπερήλικους να οδηγούν με μειωμένα ανακλαστικά και ληγμένα διπλώματα, ανασφάλιστα, σαραβαλιασμένα αυτοκίνητα χωρίς έλεγχο ΚΤΕΟ και χωρίς πινακίδες. Παππούδες που αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για όποιον βρεθεί στο δρόμο τους κι όμως, πιάνουν το τιμόνι και όποιον πάρει ο χάρος, σε ένα νησί που θα νόμιζε κανείς ότι στερείται Τμήματος Τροχαίας.
Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία τριετία, η Τροχαία Σαλαμίνας, έχει αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων καθώς φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τα τραγικά συμβάντα που καταγράφονται στη Σαλαμίνα. Η ολιγομελής αστυνομική δύναμη βρίσκεται τις περισσότερες ώρες ταμπουρωμένη στα γραφεία, και όχι επί ποδός, σχεδόν αποπροσανατολισμένη από τη βασική της αποστολή. Πολλές φορές, δείχνει να καταπιάνεται με θέματα ήσσονος σημασίας με συνέπεια να χαλαρώνουν τα μέτρα πρόληψης για την αποφυγή των τροχαίων ατυχημάτων στο νησί και να μην τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες οδικής κυκλοφορίας, δυσκολεύοντας τη ζωή των οδηγών. Ποιος ξεχνά άλλωστε, την επιβολή προστίμου σε μια 73χρονη γυναίκα η οποία επιχείρησε πριν από δύο χρόνια να διασχίσει πεζή τη λεωφόρο Σαλαμίνας την ώρα που ο φωτεινός σηματοδότης ήταν κόκκινος για τους πεζούς; Είχε ξεσηκωθεί και η δημοτική αρχή για την ανάλγητη συμπεριφορά της Τροχαίας καταγγέλλοντάς την για κατάχρηση εξουσίας.
Όπως καταγγέλλει κάτοικος του νησιού, «η Τροχαία δεν ενδιαφέρεται ούτε για το πιο απλό. Εδώ και τρία χρόνια παραμένει αρρύθμιστο το φανάρι στη διασταύρωση του δημαρχείου. Ανάβει ο κόκκινος σηματοδότης, όταν κόκκινο έχουν και οι άλλοι οδηγοί και περιμένουμε, περιμένουμε με τα νεύρα τσατάλια. Η Τροχαία δεν έχει κάνει ούτε αυτό. Το αυτονόητο. Να ρυθμίσει ένα φανάρι στο κέντρο της Σαλαμίνας, απέναντι από το δημαρχείο».
Σε ώρες αιχμής, δε, λίγο μέτρα πιο μακριά στη λεωφόρο Σαλαμίνος, τα διπλό-τριπλό παρκαρισμένα αυτοκίνητα έξω από τα ανοιχτά καταστήματα προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο σε έναν δρόμο «βομβαρδισμένο» με τρύπες και λακκούβες που μάλλον προσφέρεται για αγώνες ανωμάλου παρά για την κυκλοφορία ΙΧ αυτοκινήτων. Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται να ιδρώνει τ’αυτί της Τροχαίας.
Δεν πρέπει, ωστόσο, να θεωρούνται άμοιρες ευθυνών και οι δημοτικές αρχές, από το 1990 μέχρι σήμερα, που έχασαν μέσα από τα χέρια τους την ευκαιρία και δεν αξιοποίησαν τη δυνατότητα που είχαν να αντλήσουν από τα ευρωπαϊκά πακέτα χρηματοδότησης κονδύλια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για να οχυρώσουν με υποδομές τη Σαλαμίνα. Την ευκαιρία ή τις ευκαιρίες που άρπαξαν άλλοι δήμαρχοι επ’ωφελεία των τοπικών κοινωνιών τους.
Την ίδια ώρα, πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι επιμένουν στις σοβαρές ενστάσεις τους για την κατασκευή της υποθαλάσσιας σήραγγας που θα συνδέει τη Σαλαμίνα με το Πέραμα και θα έχει ως συνέπεια την εκτόξευση της επισκεψιμότητας σε ένα νησί χωρίς υποδομές, χωρίς δρόμους και με σοβαρά προβλήματα οδικής κυκλοφορίας. «Σκεφτείτε τότε πόσο ασφυκτική θα είναι η κατάσταση. Σκεφτείτε τότε, τι έχει να γίνει…» αναφέρει με εμφανή προβληματισμό ένας άλλος κάτοικος, γέννημα-θρέμμα Σαλαμίνιος.
