You Are Here: Home » ΑΡΘΡΑ - ΓΝΩΜΕΣ » 4 Νοεμβρίου του 1956: H ματωμένη εξέγερση της Ουγγαρίας

4 Νοεμβρίου του 1956: H ματωμένη εξέγερση της Ουγγαρίας

4 Νοεμβρίου του 1956: H ματωμένη εξέγερση της Ουγγαρίας

Του Δημήτρη Καπράνου —

Εκείνο το ξημέρωμα, 4 Νοεμβρίου του 1956, η Βουδαπέστη ξύπνησε υπό τους ήχους των ερπυστριών. Δύο χιλιάδες σοβιετικά άρματα μάχης, εισέβαλαν στην ουγγρική πρωτεύουσα με την εντολή: “Τελειώστε την υπόθεση γρήγορα”!

Η “υπόθεση” ήταν ο ξεσηκωμός της πλειοψηφίας του λαού τη Ουγγαρίας, που δεν μπορούσε να “αφομοιώσει” την μεταβολή ενός κράτους που ήταν το μισό μιας αυτοκρατορίας (Αυστρο-Ουγγαρία) σε μια μίζερη “Λαϊκή Δημοκρατία”, δορυφόρο της ΕΣΣΔ .

Κατά τους αναλυτές της αριστεράς, εξ επόψεως πολιτικών και οικονομικών όρων, Το ουγγρικό ζήτημα” ήταν η δυσκολότερη υπόθεση στην Ανατολική Ευρώπη.
Η γραφειοκρατία και ο κομμουνιστικός αυταρχισμός, δεν μπορούσαν εύκολα να “μπολιάσουν” τους Ούγγρους που “ήταν μαθημένοι αλλιώς”…
Και καθώς από το 1953 είχαν αρχίσει οι αναταράξεις μέσα στους κόλπους του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Κόμματος που κυβερνούσε -ελέω Κόκκινου Στρατού- η λαϊκή δυσαρέσκεια, καθώς ο Ούγγρος πολίτης εργαζόταν στην ουσία για να πληρώνει η Ουγγαρία πολεμικές αποζημιώσεις στην ΕΣΣΔ , μεγάλωνε συνεχώς.

Την σύγχυση στο “ανατολικό μπλοκ” ενέτεινε ο θάνατος του Ιωσήφ Στάλιν, το 1953 και οι αντιδράσεις που σημειώθηκαν στους κόλπους του ΚΚΣΕ, με αποκορύφωμα τις προτάσεις Μολότοφ το ‘54 για επανένωση της Γερμανίας με απομάκρυνση όλων των στρατών αλλά και για ένταξη της ΕΣΣΔ στο ΝΑΤΟ!
Με την απόρριψη των σοβιετικών πρωτοβουλιών και την εισδοχή της Δυτικής Γερμανίας στο ΝΑΤΟ, ιδρύεται το “Σύμφωνο της Βαρσοβίας” (Μάιος 1955) ως “όργανο συλλογικής ασφάλειας των Λαϊκών Δημοκρατιών και της ΕΣΣΔ).
Όλη αυτή η “χαλάρωση”, σε συνδυασμό με την πολύ κακή πορεία της ουγγρικής οικονομίας, προκάλεσαν τον ξεσηκωμό των Ούγγρων, παρά το ότι στην χώρα στάθμευε από τον Σεπτέμβριο του 1944 ο “Κόκκινος Στρατός”.

Τα σοβιετικά τανκς, έπνιξαν την “ουγγρική επανάσταση” στο αίμα. Έχασαν την ζωή τους 2.000 Ούγγροι στις άγριες οδομαχίες της Βουδαπέστης και 450 εκτελέσθηκαν στις δίκες που ακολούθησαν.
Μεταξύ τους και ο πρωθυπουργός Ίμρε Νάγκυ, που είχε εν τω μεταξύ ζητήσει να αποσυρθεί η Ουγγαρία από το “Σύμφωνο της Βαρσοβίας”.
Απώλειες (700 άνδρες) είχε και ο Κόκκινος Στρατός, ενώ 12.000 Ούγγροι φυλακίστηκαν ως αντεπαναστάτες από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ περισσότεροι 200.000 (μεταξύ τους και οι μεγάλοι Ούγγροι ποδοσφαιριστές της εποχής) πήραν το δρόμο της αυτοεξορίας.

Ο ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης εκδηλώθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1956. Αρχικά με οικονομικά αιτήματα, στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές ελευθερίες με επί κεφαλής τους φοιτητές του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης. Ακολούθησαν εργάτες και αγρότες ,το κίνημα γιγαντώθηκε και η (κομμουνιστική) κυβέρνηση του Ιμρε Νάγκυ στάθηκε δίπλα εξεγερθέντες.
Και καθώς η μετα-σταλινική ΕΣΣΔ του Νικήτα Χρουστσόφ προσπαθούσε να ισορροπήσει μέσα από την “απο-σταλινοποίηση”, ο Γιάνος Καντάρ, ηγετικό στέλεχος του ΚΚ Ουγγαρίας, ζήτησε τη βοήθεια των σοβιετικών για την καταστολή της “αντιδραστικής αντεπανάστασης”.

“Βούτυρο στο ψωμί” της ΕΣΣΔ το αίτημα, το σύνθημα δόθηκε, τα σοβιετικά τανκς ζέσταναν τις μηχανές και ο πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στην Βαρσοβία , Πόντιος στην καταγωγή, Γιούρι Αντρόποφ (μετέπειτα βραχύβιος ηγέτης της ΕΣΣΔ) ανέλαβε τα “διαδικαστικά”, ώστε να καταπνιγεί “η προσπάθεια για φασιστική και καπιταλιστική παλινόρθωση”…

Η αντίσταση των Ούγγρων έναντι της σοβιετικής εισβολής συνεχίσθηκε μέχρι τις 10 Νοεμβρίου. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1957 ,είχαν εξαλειφθεί και οι τελευταίοι πυρήνες αντιστάσεως.
Η Δύση, όπως αργότερα (1968) και στην Τσεχοσλοβακία, αντέδρασε “συγκρατημένα”.
Ο κόσμος είχε χωριστεί, ο καθένας “έκανε τη δουλειά του” και η Δύση απολάμβανε τα προνόμια της καπιταλιστικής ελευθερίας. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ, απέρριψε αμέσως κάποιες εισηγήσεις ” για δυναμική επέμβαση όπως στην Κορέα” και επιδόθηκε σε μια φραστική καταδίκη και “οικονομικές κυρώσεις”.

Ήταν μια πάγια τακτική των δυτικών, καθώς η διαίρεση του κόσμου “στα δυο” (Κίνα και Ινδία δεν είχαν ακόμη ανακαλύψει τα καλά του καπιταλισμού) βόλευε και τα δυο στρατόπεδα. “Δεν ανακατεύομαι στις δουλειές σας” ήταν το -μυστικό- συμβόλαιο που είχε υπογραφεί με … συμπαθητική μελάνη από τις εκάστοτε ηγεσίες…

Η σοβιετική εισβολή, επιβεβαίωσε τον Κορνήλιο Καστοριάδη, που είχε χαρακτηρίσει τον αποκαλούμενο “υπαρκτό σοσιαλισμό” ως “γραφειοκρατικό καπιταλισμό”.
Ο νομπελίστας Γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμύ έγραψε ανοικτή επιστολή καταδίκης με τίτλο :”Το αίμα των Ούγγρων”, καταδικάζοντας την απουσία δράσεως της Δύσης.
Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Πολ Σαρτρ, ίνδαλμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, άσκησε δριμεία κριτική στους Σοβιετικούς με το άρθρο του :”Το φάντασμα του Στάλιν”.
Η Ουγγαρία, μια χώρα με δυτική κουλτούρα και παράδοση, ήταν από τις πρώτες που ανέκτησαν τον χαρακτήρα τους μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού.

Η μουσική του Λιστ, οι “Ουγγρικοί” χοροί του Μπραμς, αλλά και η μοντέρνα τζαζ, που ακουγόταν στα υπόγεια μπαρ της Βουδαπέστης ακόμη και στα χρόνια της καταπιέσεως, ήταν πλέον ελεύθερη.
Σήμερα, η Ουγγαρία ανήκει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, θυμάται συχνά τον Ίμρε Νάγκυ και αναπτύσσεται συνεχώς….

 

 

 

© 2011 Έν Πειραιεί Powered By Webproviders.gr

Scroll to top
casus telefon
telefon dinleme programı
telefon dinleme
casus telefon
telefon dinleme
telefon dinleme programı