Το “Χάι Λάιφ” και η στραβή κι ανάποδη “ανάπτυξη”…
Του Δημήτρη Καπράνου –
Το 1982, όταν εξελέγη δήμαρχος Πειραιώς ο αείμνηστος Γιάννης Παπασπύρου, σε κάποιους Πειραιώτες είχε γίνει γνωστό ότι η ιδιοκτήτρια του κτιρίου “Χάι Λάιφ” (έτσι το αποκαλούν ακόμη οι Πειραιώτες), κληρονόμος της μεγάλης οικογενείας Παπακώστα και σύζυγος του μεγάλου μας μουσικού Κώστα Καπνίση, ήθελε να πουλήσει το επί της πλατείας Κοραή, επιβλητικό ακίνητό της.
Στο εν λόγω, νεοκλασικού ύφους, ακίνητο, είχαν στεγασθεί κατά καιρούς τα Εκπαιδευτήρια Παπακώστα, το Πρωτοδικείο Πειραιώς, αλλά και ο πρώτος “ομιλών” κινηματογράφος της πόλεως, το ιστορικό “Χάι Λάιφ”, που έδωσε (μαζί με το ομώνυμο ουζερί) το όνομά του στο κτίριο.
Συγκαταλεγόμεθα μεταξύ εκείνων που πίεζαν τον δήμαρχο να αγοράσει το ακίνητο για να στεγάσει εκεί το Δημαρχείο, που στεγάζεται μέχρι και σήμερα σε ένα κτίριο-κουτί. Τότε, ο Δήμος Πειραιώς διέθετε κονδύλια(!) για την αγορά, αλλά κάποιος “σφύριξε” τα περί της πωλήσεως και τελικώς το κτίριο κατέληξε στο…ΚΚΕ!Σωστή, από επικοινωνιακής απόψεως- η απόφαση του κόμματος, που απέκτησε ένα εμβληματικό κτίριο στην κεντρικότερη πλατεία του Πειραιώς, απέναντι στο Δημοτικό Θέατρο με το σφυροδρέπανο να δεσπόζει…
Κάποια στιγμή, ο κινηματογράφος στο ισόγειο, έπαψε να λειτουργεί (η κρίση του σινεμά ήταν μεγάλη) και η αίθουσα ενοικιάστηκε ως “χώρος πολιτισμού” για συναυλίες, εκδηλώσεις κ.ά. Ομολογουμένως, αποτελούσε ένα βήμα πολιτισμού, πάντα με “αριστερό” πρόσημο. Πέρυσι, το ΚΚΕ πούλησε το κτίριο στον πολυεθνικό όμιλο ρουχισμού ZARA. Στην σύμβαση που υπεγράφη-λέγεται ότι- προβλεπόταν η διάσωση της αιθούσης του κινηματογράφου, η οποία είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέα. Προχθές, όμως, το βράδυ, ένα επείγον μήνυμα από την δημοτική κίνηση “Πειραιάς για όλους”, μας πληροφορούσε ότι “γκρεμίζουν τώρα την αίθουσα του “Χάι Λάιφ” και μας καλούσε “να σπεύσουμε επί τόπου”.
Χωρίς να ανήκουμε σε παρατάξεις του Δήμου, σπεύσαμε. Και διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι ότι η καταστροφή είχε προχωρήσει και είναι πλέον σχεδόν ανεπανόρθωτη! Παράλληλα, η εν λόγω δημοτική κίνηση, ανακοίνωσε ότι: “Ο ιστορικός κινηματογράφος του Πειραιά έχει ήδη καταστραφεί κατά ένα μεγάλο μέρος του για να γίνει πολυκατάστημα. Ξηλώθηκε η σκηνή και η πλατεία του, ενώ τα συνεργεία είναι έτοιμα να κατεδαφίσουν τα διατηρητέα art-deco θεωρεία (εξώστες) ηλικίας ενός αιώνα. Πως έγινε αυτό; Κυριολεκτικά νύχτα, στις 15.10.2020 ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Δημήτρης Οικονόμου, με τη συναίνεση της πολιτικής ηγεσίας του Δήμου Πειραιά ακύρωσε την κήρυξη του κινηματογράφου-θεάτρου που είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο από το 1986 και επέτρεψε την καταστροφή του συνόλου -της αίθουσας, της σκηνής, των θεωρείων και των καλλιτεχνικών του στοιχείων- και τη μετατροπή του σε πολυκατάστημα ρούχων.”
Αναμένεται η αντίδραση του δημάρχου, αλλά το θέμα είναι ότι η μπουλντόζα μπήκε στο σινεμά και το μακέλεψε!Ο Πειραιάς είναι η πόλη με τα λιγότερα σημεία αναφοράς στην Ελλάδα! Ο δήμαρχος της Επταετίας γκρέμισε το “Ρολόι” (παλαιό Δημαρχείο), οι μπουλντόζες εξαφάνισαν τα θερινά σινεμά και το “Λυρικό Θέατρο” και εδώ και εκατόν πενήντα και βάλε χρόνια, προσπαθούμε να αποκτήσουμε Δικαστικό Μέγαρο!
Το “Χάι Λάιφ” πρέπει να σωθεί. Το ΚΚΕ σεβάστηκε το κτίριο, αλλά το παρέδωσε στις…πολυεθνικές! Ο Δήμος οφείλει να απαιτήσει την αποκατάσταση της αιθούσης. Όχι τα πάντα θυσία στην “ανάπτυξη” και το πλαστικό. Νισάφι πια με την δήθεν πρόοδο!
Σήμερα, στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
44
