ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΥ

Του Καθηγητή της Νομικής Αθηνών κ. Πάνου Λαζαράτου –

Οι Δημοκρατίες δεν ΑΠΕΙΛΟΥΝ.

Οι Δημοκρατίες δεν στοχοποιούν και δεν εκβιάζουν.

ΟΙ Δημοκρατίες δεν περιορίζουν δυς- ανάλογα την ελευθερία της γνώμης και δεν ΣΠΕΥΔΟΥΝ να ονομάσουν αυθαίρετα και α- περίσκεπτα «συνωμοσία» κάθε άποψη που αντιτίθεται στα κρατούντα , ακόμη και στην ίδια την ιδέα ή την ποιότητα της εκάστοτε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Οι Δημοκρατίες είναι δυνατές , ΑΝΟΙΧΤΕΣ και ΑΝΕΚΤΙΚΕΣ ακόμη και απέναντι στις αντιδημοκρατικές ή «αναρχικές» ή «επικίνδυνες» απόψεις και επιπλέον, ΙΔΙΩΣ, ουδέποτε βιάζονται να τις χαρακτηρίσουν έτσι και να τις ποινικοποιήσουν.

Οι Δημοκρατίες δεν κάνουν κατάχρηση στην επίκληση των ποινικών νόμων, αστόχαστα, αόριστα και δίχως ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΠΡΟ- ΜΕΛΕΤΗ ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής τους.

Οι Δημοκρατίες τρέφονται από την διαφορετική άποψη και μάχονται ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΑ, «όκωσπερ τείχεος», για το δικαίωμα σου να έχεις ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ και να την εκφράζεις και μεταβάλλεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ ελεύθερα.

Οι Δημοκρατίες βασίζονται στην αρχή της ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, ΑΛΛΑ και στον ειλικρινή, ανυπόκριτο σεβασμό της μειοψηφίας όσο ενοχλητική ή επιπόλαιη ή και επικίνδυνη για την πλειοψηφία και αν είναι.

Οι Δημοκρατίες δεν τρομοκρατούν ούτε δίνουν παραπλανητικά την εντύπωση πως τρομοκρατούν , αφού δεν έχουν ανάγκη το σοκ και το δέος των ανθρώπων.

Οι Δημοκρατίες δεν σπέρνουν διχόνοια ανάμεσα στους πολίτες τους, αφού έχουν ως φάρο και οδηγό τον βαθύ εθνικό μας στίχο : « Αν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά.»

Οι Δημοκρατίες δοκιμάζονται κάθε στιγμή σε κάθε πράξη ή παράλειψη, και απαιτούν εγρήγορση και ΘΑΡΡΟΣ από τους ΠΟΛΙΤΕΣ για τη διατήρησή τους.

Οι Δημοκρατίες δημιουργούν ΝΟΜΟΤΑΓΕΙΣ μεν, αλλά αενάως κριτικούς  υπερήφανους πολίτες με ΠΑΡΡΗΣΙΑ και όχι ΥΠΑΚΟΥΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ.

Οι Δημοκρατίες δεν ΕΚΦΟΒΙΖΟΥΝ , γιατί αν είναι γνήσιες δεν έχουν να ΦΟΒΗΘΟΥΝ τίποτε.

Ούτε αυτές.

Αλλά ούτε ιδίως οι ΠΟΛΙΤΕΣ, όταν με την κριτική και ελεύθερη στάση τους ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ κάθε μέρα πως αξίζουν, πως τους «πρέπει» μια τέτοια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ .