You Are Here: Home » ΑΡΘΡΑ - ΓΝΩΜΕΣ » Πάσχα 2012

Πάσχα 2012

Πάσχα 2012

Του Γιώργου Mαθιουδάκη MD –

Διευθυντή Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Νικαίας Πειραιώς –

geoamath@otenet.gr

Πάσχα! Η γιορτή της Αναγέννησης. Η επέτειος της ζωής, που από το χειμωνιάτικο ναδίρ της, ανορθώνεται στο εαρινό της ζενίθ.

Όπως τόσο παραστατικά το ενσαρκώνει η χριστιανική θρησκεία, με τον Ίδιο τον Ιδρυτή της να διατρέχει τη σπαρακτική διαδρομή από τον αβάσταχτο πόνο, τη φθορά και το θάνατο στην αναβίωση, στην Ανάσταση, την αιώνια αφθαρσία. Όχι με την έννοια που δίνει ο Κίγκεργκορ, ως παρηγοριά στην απόγνωση, αλλά με εκείνη του λυρικού Ρίλκε, “του προσιτού Θεού, του γείτονα”, του συ-ντοπίτη θεού της αλληλεγγύης. Το γλυκύ έαρ έχει απλώσει τον κατάστερο χιτώνα του παντού. Και όσο κι αν οι μετεωρολογικές παραξενιές προσπαθούν να ξεθωριάσουν το οργίασμα της φύσης και της ζωής, δεν εξασθενούν ούτε κατ΄ίχνος το ”μάγεμα της φύσης και τ΄όνειρο στην ομορφιά και χάρη”, που τόσο απλόχερα, καλοπροαίρετοι θεοί έχουν σκηνοθετήσει για την προικισμένη πατρίδα μας. Με τις μεγαλόθυμα χαρισμένες άγριες μαργαρίτες, τις ανεμώνες, τους ασφόδελους και τα σφαλάτια, να συναγωνίζονται σε άρωμα, χρώμα και ομορφιά, δημιουργώντας το ανεπανάληπτο κονσέρτο της αναγεννημένης ζωής, στους λειμώνες της πικρής πατρίδας.

Η ζωή γίνεται πάλι το Γεγονός, αναστήνεται, αναγομώνει το εσωτερικό μας σθένος, καθίσταται ελκυστική, επιθυμητή, λατρευτική. Όλα τα συστατικά της αναβαθμίζονται στα ανώτερα όριά τους, διατρέχουν την upregulating φάση τους, όπως λέμε στη βιολογία, την επιστήμη που περιγράφει τη ζωή, αλλά που -δυστυχώς- έμαθε και να τη χειραγωγεί.

Η ζωή γίνεται όμορφη, δυνατή, δημιουργική. Ξαναγράφει την ιστορία της, διεκδικώντας απαιτητικά να χαράξει -αυτή αποκλειστικά- το μέλλον, να το ορίσει και συνάμα να το εποπτεύσει, έξω, μακρυά από τα χαλινάρια των κοινών παθημάτων. Γιατί ενσαρκώνει τη διαδρομή του χρόνου, όσα δηλαδή ο θάνατος, η χειμέρια νάρκη, ακυρώνει.

Η ζωή γίνεται πάλι έμπνευση και εφαλτήριο, Εμπνέει μέσα από τους αφορισμούς της: τον ήχο, το χρώμα, την αρμονία, το άγγιγμα, τη γεύση, καθώς οι αισθήσεις αναδιοργανώνονται, γρηγορούν, εξεγείρουν και θέλουν. Η ζωή, γίνεται πρόσκληση σε σχέση αγάπης. Όχι σαν κείνες τις αγάπες των σήριαλς που ασχημονούν, αυθαδιάζουν και εν τέλει καταναλώνουν τους πρωταγωνιστές τους, αλλά εσαν κείνες τις σωκρατικές, τις αμλετικές αγάπες, που αναδημιουργούν, μέσα από την άσκηση της γνώσης, της παραχώρησης, της αφοσίωσης, της αυτοδιάθεσης. Τις αγάπες εκείνες που συνοψί-ζουν την αιωνιότητα. Γιατί η ζωή τελειώνεται μόνο όταν χαρίζεται. Πρέπει να της δοθείς για να την έχεις. Δεν είναι ανταλλακτική σχέση η ζωή και το συνώνυμό της –η αγάπη. Είναι αυτοδιάθεση. Και υπερασπίζεται την τήρηση της λυρικής στάσης απέναντι στον έρωτα, που την επαληθεύει.

Στις μέρες μας, όμως, η ζωή έχει καταντήσει ανταλλακτήριο υλικών αξιών. Δούναι και λαβείν. Η ζωή ταυτοποιήθηκε με το πορτοφόλι. Η κατίσχυση της περιουσίας τέθηκε ως ο αυτονόητος στόχος για την ολοκλήρωση της Ζωής. Ζωή είναι, στις μέρες μας μόνο το ”έχειν”. Κανείς δεν νοιάζεται για το ”είναι”. Το ”έχειν” τους νοιάζονται να αυγατίσουν οι πολλοί. Κι έτσι γίνονται ξωμάχοι της ζωής. Το ”είναι” τους ασκούνται να διαμορφώσουν τα Τάγματα της Ζωής, που την περιφρουρούν και την υμνολογούν. Αυτή η διάσταση ανάμεσα στην αλήθεια και την απομίμησή της είναι που έκανε τον Φίχτε να διατυπώσει ένα σπαρακτικό νόημα: “το μεν ζώο είναι αυτό που είναι, ενώ ο άνθρωπος είναι αυτό που οφείλει να είναι”.

Τους ξωμάχους της Ζωής, μέλη αυτής της λέσχης των βουλημικών, θλιβερά απομεινάρια του έξαλλου εγωισμού τους και της αηδιαστικής -δήθεν διαθετικής τους- υποκρισίας, τους παρακολουθούμε ως συνιδρυτές ψευδεπίγραφων κινημάτων ανεξαρτησίας, δικαιοσύνης, ισότητας, πίσω από τα οποία κρύβονται ως ιδρυτές και διαχειριστές εγκληματικών οργανώσεων και σφετεριστών του ανθρώπινου δράματος για την επιβίωση, την ευτυχία, την προκοπή.

Επιχειρώντας να μετάλλαξουν τη Ζωή από δώρημα θεόσταλτο σε λάφυρο ανεπίτρεπτων επελάσεων, μετατράπηκαν σε κήρυκες της εξαλλοσύνης, της ιδιοτέλειας, του απανθρωπισμού. Με λόγο σπασμένο, ασθματικό, βασισμένο στα δόλια σύμφωνα της καταπίεσης, ”αρχίζουν (…!!)” πάλι, να γυρνάνε τον τροχό, να θέτουν σε κίνηση τη φάμπρικα της απάτης, προκειμένου να παραμείνουν στους θώκους του ωφελιμισμού, να εξασφαλίσουν κι άλλες ευκαιρίες αρπαχτής, να καταστούν μόνιμοι και μοναδικοί νομείς όλων των υλικών της παραστάσεων της ζωής.

Ας γνωρίζουν ότι τα σύμφωνα της αρπαχτής θα κονιορτοποιηθούν μπροστά στα φωνήεντα της αγάπης, της αλληλλεγγύης, της Ζωής. Αυτό ήταν το μήνυμα του φετεινού μας Πάσχα.

 

© 2011 Έν Πειραιεί Powered By Webproviders.gr

Scroll to top
casus telefon
telefon dinleme programı
telefon dinleme
casus telefon
telefon dinleme
telefon dinleme programı