Ο θάνατος του εμποράκου

Μαύρη κι άραχνη είναι η εικόνα στο εμπορικό κέντρο του Πειραιά η οποία είναι ενδεικτική για την επόμενη μέρα. Δεν είναι είδηση, είναι η θλιβερή διαπίστωση όταν περπατάς στους άλλοτε πολυσύχναστους εμπορικούς δρόμους και αντικρίζεις τα λουκέτα στα εμπορικά μαγαζιά.Το ένα μετά το άλλο κλείνουν οριστικά.

Σ΄ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης, δίπλα στο κατάστημα της πασίγνωστης πολυεθνικής αλυσίδας ρούχων, επί της Τσαμαδού, άλλο ένα μαγαζί έχει κατεβάσει ρολά. Ομως, τα δεινά για κάθε επιχειρηματία δε σταματούν εδώ.
Η “επένδυση” πέφτει έξω και ο επαγγελματίας δίνει μάχες για να κλείσει τα ανοιχτά μέτωπα και να καλύψει τις υπέρογκες εισφορές στον ασφαλιστικό φορέα, να πληρώσει τους ληγμένους λογαριασμούς στις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας, τα καθυστερούμενα και υψηλά για την εποχή, ενοίκια, τους δυσβάσταχτους φόρους.
Τα πράγματα δεν είναι ρόδινα ούτε για τους επαγγελματίες που οριακά υπολειτουργούν τις επιχειρήσεις που έστησαν με κόπο και αίμα και περιμένουν το πράσινο φως της κυβέρνησης για να ξανανοίξουν όπως – όπως.
Οι οικονομικές υποχρεώσεις που “τρέχουν” παρά το lockdown και η ανέχεια που έχει αποσταθεροποιήσει τον προϋπολογισμό σε πολλά νοικοκυριά αποτελούν μια εκρηκτική συγκυρία για το εμπόριο και τους επαγγελματίες.
Εχουν περάσει οι εποχές που τα καταστήματα ήταν μια ασφαλής επαγγελματική επιλογή για τον επιχειρηματία. Πλέον, λίγα καταστήματα καταφέρνουν να επιβιώσουν. Τα περισσότερα “μπαίνουν μέσα” και οι καταστηματάρχες “πέφτουν έξω”. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που επικρατούν προϊωνίζουν ακόμα δυσκολότερες μέρες, μια ζοφερή κατάσταση.

Την επόμενη μέρα της πανδημίας, τα κλειστά καταστήματα θα είναι περισσότερα. Λίγοι επιχειρηματίες θα καταφέρουν να διαβούν το τούνελ. Αλλά κι αυτοί… μέχρι πότε θα παραμείνουν όρθιοι δεδομένου ότι αναμένεται νέα περιδίνηση της ελληνικής οικονομίας, και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ξένων τραπεζών, βρισκόμαστε στο κατώφλι της επιβολής νέων Μνημονίων λόγω της εκτόξευσης του εξωτερικού χρέους. Προφανώς, μας το κρατούν για έκπληξη.