ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Οι περίεργες τελευταίες εκατό ημέρες

Του Δημήτρη Καπράνου –

H μία μετά την άλλη ορκίζονται οι νεοεκλεγείσες δημοτικές αρχές, καθώς πιάνουν δουλειά από την ερχομένη Κυριακή, 1η Σεπτεμβρίου.

Αλήθεια, γιατί να γίνονται οι εκλογές τον Μάιο και να αναλαμβάνουν οι νέοι άρχοντες τον Σεπτέμβριο; Τί σόι πατέντα είναι ετούτη, σε μια χώρα όπως η Ελλάς, όπου οι θεσμοί λειτουργούν σε ρυθμούς ξεκούρδιστης κιθάρας;

Εξελέγησαν οι “νέοι” τον Μάιο και μέχρι να έλθει ο Σεπτέμβριος, οι Δήμοι είναι ξεχαρβαλωμένοι, ακόμη και αν έχει εκλεγεί ο ίδιος δήμαρχος! Να πάρω για παράδειγμα τον δικό μας Δήμο, στον Πειραιά.

Με το που πλησίαζαν οι εκλογές, είχαμε οργασμό μικρών έργων, είδαμε περισσότερα απορριμματοφόρα, είχαμε επισκέψεις των υποψηφίων στις γειτονιές, είχαμε και τί δεν είχαμε. με το που έγιναν οι εκλογές, χάθηκαν άπαντες!
Εμείς δε είχαμε και το “προνόμιο” να αποτύχουν στις εκλογές οι περισσότεροι αντιδήμαρχοι, παρά το γεγονός ότι κέρδισε η ίδια δημοτική παράταξη! Καταλαβαίνετε τί σημαίνει αυτό, χωρίς να χρειαστεί να το σχολιάσω.

Στην ατυχή δε Σαλαμίνα, όπου τυγχάνει να διατηρούμε από το 1930 οικογενειακό αγρόκτημα εντός γεωργικής περιοχής, η δημοτική αρχή απέτυχε παταγωδώς και σε χρόνο ελάχιστο το νησί μετεβλήθη σε …σκουπιδοτενεκέ!

Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, μια που αλλάζει ο Νόμος, να αποφεύγεται αυτό το διάστημα της διαλύσεως το οποίο -κακά τα ψέματα- αντιμετωπίζουν όλοι οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοικήσεως από τα μέσα Μαΐου έως το τέλος του Αυγούστου;
Τί νόημα έχει πλέον (νομίζω ότι δεν είχε και παλαιότερα) αυτό το διάστημα όπου κανείς δεν ξέρει “ποιός είναι τί;”!

Ας πάρουμε παράδειγμα την Περιφέρεια Αττικής. Η κυρία Δούρου, η οποία επέτυχε να εκλεγεί, παραμένει ουσιαστικά περιφερειάρχης μέχρι το μεσονύκτιο του Σαββάτου.
Δεν θα έπρεπε όλο το καλοκαίρι, με τις όποιες φωτιές, να βλέπουμε τον κ. Πατούλη, ως νέο περιφερειάρχη να ηγείται των προσπαθειών και όχι να παρίσταται ως παρατηρητής;

Να με συμπαθάτε, αλλά αυτή η κατάσταση με το νεκρό ή περίεργο διάστημα από Μάιο μέχρι Σεπτέμβριο, θα πρέπει να πάψει να υπάρχει.
Φαντάζεστε να είχαν δοθεί στους Δήμους οι αρμοδιότητες και τα κονδύλια τα οποία διαχειρίζονται οι μεγάλοι Δήμοι σε άλλες χώρες της Ευρώπης και από Μάιο έως Σεπτέμβριο να ψάχναμε ποιός έχει τα κλειδιά; θα είχαν κλάψει πολλές μανούλες!

Δυστυχώς, δεν έχουμε ακόμη φθάσει σε τέτοιο επίπεδο, που οι ΟΤΑ να λειτουργούν θεσμικά, με τους υπαλλήλους και τον μόνιμο γενικό γραμματέα.
Εδώ, οι υπάλληλοι λειτουργούν διαφορετικά και ο γραμματέας είναι πάντα επιλογή του δημάρχου. Και ο δήμαρχος εκλέγεται για τέσσερα χρόνια και δεν μπορεί να γίνουν ενδιαμέσως εκλογές αν χάσει την “δεδηλωμένη” στο δημοτικό συμβούλιο, την οποία έτσι κι αλλιώς, με τον ισχύοντα νέο Νόμο, πολλοί δήμαρχοι δεν θα την έχουν εξ αρχής!

Ε, τί στην ευχή; Όταν εκλέγεσαι για τέσσερα χρόνια γιατί θα πρέπει να σου δίνει το κράτος κι ένα “τράτο” εκατό ημερών μέχρι να παραδώσεις στον επόμενο;
Ας το δει αυτό ο νέος υπουργός των Εσωτερικών. Είναι μια παραφωνία, ένα “φάλτσο” που πρέπει να διορθωθεί.