Εμείς ως “τί ” θα πηγαίναμε στο Βερολίνο;
Του Δημήτρη Καπράνου –
Ακούω και διαβάζω τις τελευταίες μέρες πολλά γύρω από την περίφημη “Διάσκεψη του Βερολίνου”, την οποία συγκαλεί η καγκελάριος Μέρκελ με θέμα την κατάσταση στην Λιβύη.
Και η επωδός είναι η ίδια σε όλες τις περιπτώσεις. “Γιατί καλούν την Τουρκία και δεν καλούν εμάς”;
Μα τί δουλειά έχουμε εμείς σε μια διάσκεψη κατσαπλιάδων, οι οποίοι μοναδικό στόχο έχουν να λεηλατήσουν ότι έχει απομείνει από μια σπαρασσόμενη χώρα; Πότε άλλοτε μετείχε η Ελλάδα σε τέτοιες “μοιρασιές”;
Δικαίως μετέχουν οι Τούρκοι, των οποίων η Ιστορία είναι μια ατελείωτη σειρά από σφαγές, λεηλασίες και πλιάτσικο!
Και δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι αιμοσταγείς γείτονες από ένα ακόμη “πάρτι” που διοργανώνει η παραδοσιακή τους φίλη Γερμανία, η οποία απέτυχε παλαιότερα, με τον Ρόμελ , να βάλει χέρι τον ορυκτό πλούτο της Βορείου Αφρικής.
Θα καλούσατε εσείς ποτέ σε ένα πάρτι, ένα φαγοπότι με μενού τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των φυλάρχων της Λιβύης κάποιον που δεν σας είπε “περάστε” ή δεν ακολούθησε “ουδέτερη στάση” στον μεγάλο πόλεμο; Όχι, ασφαλώς.
Γιατί, λοιπόν, εκπλησσόμεθα που τιθέμεθα “εκτός νυμφώνος” στην συγκεκριμένη περίπτωση; Τί δουλειά έχουμε εμείς στον διαμοιρασμό των ιματίων του ατυχούς Καντάφι; Και πώς έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι οι Γερμανοί έχουν ξεχάσει την στάση μας αλλά και τις δίκαιες απαιτήσεις μας για όσα υπέστη η πατρίδα μας από τον θηριώδη Ναζισμό;
Ενώ οι Τούρκοι, που πάντοτε φρόντιζαν να προσλαμβάνουν Γερμανούς στρατιωτικούς για να τους “εκπαιδεύουν” και κράτησαν την δήθεν “ουδέτερη” στάση στον Δεύτερο Πόλεμο, δικαίως καλούνται. Για να μην σας πω ότι είναι πολύ πιθανόν και η περίφημη “συμφωνία-πατσαβούρα” του Ερντογάν με τον περιφερόμενο θιασάρχη Σάρατζ, “μυρίζει” Γερμανία…
Καλό θα είναι να αντιληφθούμε -και πριν από όλους εκείνοι οι οποίοι πιστεύουν ακόμη ότι “οι Γερμανοί είναι φίλοι μας”, ότι μας έχουν γραμμένους στα έσχατα των καταστίχων τους.
Η Ελλάδα είναι γι αυτούς μια “ενοχλητική ” χώρα, η οποία κανονικά θα έπρεπε να “παραλείπεται”, όπως ακριβώς “παραλείπει” ο κατά φαντασίαν σουλτάνος την Κρήτη από τον χάρτη-εξάμβλωμα, τον οποίο παρουσιάζει εδώ κι εκεί.
Στο Βερολίνο, λοιπόν, απ’ ότι φαίνεται θα παραστούν οι ΗΠΑ, Ρωσία, Βρετανία, Γαλλία, Κίνα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Δημοκρατία του Κονγκό, Ιταλία, Αίγυπτος, Αλγερία, καθώς επίσης τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος.
Εμείς ως “τί” θα πηγαίναμε; Οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, μετέχουν ως “υπερδυνάμεις” με ότι αυτό συνεπάγεται. Η Βρετανία ως η πρώην αυτοκρατορία, που λεηλάτησε τον αραβικό κόσμο. Η Γαλλία, ως η χώρα που “καθάρισε” τον Καντάφι και διέλυσε την Λιβύη.
Τα Εμιράτα, ως “παρατρεχάμενοι” των υπερδυνάμεων, η Ιταλία ως “απέναντι” και με “πόδι” στην Λιβύη, Αίγυπτος και Αλγερία ως όμορες χώρες. Και η Τουρκία, ως ο πάντα πρόθυμος “εταίρος” για να σφάξει όποιον του πουν, προκειμένου να “πάρει κάτι” και να δικαιώσει την ιστορική του προέλευση. Εμείς, τί δουλειά θα είχαμε σ’ αυτό το απεχθές συνονθύλευμα; Εκτός και αν μας καλούσε ο στρατάρχης Χάφταρ…
