Έλλειμμα ορθής κρίσης
Toυ Γιώργου Mαθιουδάκη MD, PhD – Διευθυντή Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Νικαίας Πειραιώς
geoamath@otenet.gr
Όπως βλέπουμε, ετοιμάζονται να πάρουν και άλλα μέτρα. Με τα οποία η ύφεση και η ανεργία θα σημειώσουν νέα ατομικά και εθνικά ρεκόρ. Μοιραίοι, άβουλοι και φοβισμένοι, οι πολιτικοί μας τριγυρνάνε στα κανάλια και με βαρύγδουπο ως σκυνθρωπό ύφος προσπαθούν -πάλι- να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος για τη “σωτηρία” της πατρίδας είναι ο αφανισμός των πολιτών της και όποιων νησίδων οικονομικής δραστηριότητας έχουν απομείνει. Είναι αυτοί οι ίδιοι, που επί σειρά δεκαετιών διασπάθισαν τους εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, που “άμα τη εμφανίσει” μεταρέπονταν αμέσως σε ιδιωτικά κεφάλαια, με τους μεροληπτικούς, ιδιοτελείς και ”καθ΄υποβολή” νόμους που ψήφιζαν. Είναι αυτοί οι ίδιοι που αμαχητί υποτάχθηκαν σε κάθε καπρίτσιο ομάδας συμφερόντων, με αντάλαγμα την επανεκλογή τους. Είναι αυτοί οι ίδιοι που ενέδωσαν -χωρίς την παραμικρή αντίσταση- σε κάθε κορπορατιστική απαίτηση όσο κι αν ήταν προκλητική, όσο κι αν ήταν εξοργιστική. Αυτοί ψήφισαν το επίδομα “έγκαιρης προσελεύσεως στην εργασία”, με τη δυσμενέστατη παιδαγωγική σημασία που, εκτός, των άλλων ενσωματώνει μια τέτοια ”επινόηση”. Αυτοί ενέκριναν αποζημιώσεις εκτός έδρας, σε κάθε υπάλληλο που άλλαζε όροφο, για τρέχουσα υπηρεσιακή υπόθεση. Είναι αυτοί οι ίδιοι που, όταν είδαν ότι επικρίνονταν από τους διεθνείς “δανειστές” που οι ίδιοι κατέστησαν ρυθμιστές των οικονομικών μας, δεν δίστασαν να ελεηνολογήσουν το λαό που τους εξέλεξε και που στο όνομά του και για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του είχαν με στεντόρια φωνή και φορτικά υποσχεθεί ότι θα επολιτεύοντο. Είναι αυτοί οι ίδιοι που διευκόλυναν, επιβάλοντας χαριστικές διατάξεις, λίγες, χιλιάδες μεγαλοφοφυγάδων να αποφεύγουν να πληρώσουν βεβαιωμένα χρέη τους, ύψους 10 δισ, όσα δηλαδή λείπουν από το Δημόσιο Ταμείο, ένεκα των οποίων απαιτούνται νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με απαρέγκλιτη συνέπεια περαιτέρω ύφεση και ανεργία.
Ως τελευταία πράξη μειοδοσίας, διευκολύνουν με τις αποφάσεις τους κάποιους να αρπάξουν άλλη μια φορά το μεροδούλι των εργαζομένων και το βοήθημα των συνταξιούχων, αφού επί σειρά ετών ροκάνισαν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, αφήνοντας τη χώρα να έρπει στο λασπουριό της υπανάπτυξης, όταν όλη η Ευρώπη έσφιζε από δημιουργική ζωή, υπό την επήρρεια και της ραγδαία εξελισσόμενης τεχνολογικής ανάπτυξης, των δεκαετιών 1970-2000. Και αφού κατασπατάλησαν κάθε αποταμιευτικό επίτευγμα των πολιτών, εξαπολύοντας προπαγανδιστικές καμπάνιες, περί άμεσου πλουτισμού των πολιτών, μέσω του χρηματιστηρίου και αφού λαφυραγώγησαν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Οργανισμών, έρχονται τώρα και συμπράττουν με τους αυτόκλητους ξένους ρυθμιστές της ζωής μας, εν πολλοίς και υπερακονίζοντάς τους, βάζοντας βασανιστικά διλήμματα για την άνευ όρων παράδοση της χώρας ή τον πλήρη αφανισμό της. Κυριαρ-χεί ο νόμος του δυνατού• όχι ο νόμος του ορθού, επειδή γενηές και γενηές διαπαιδαγωγήθηκαν σε αυτή τη χώρα, όχι στη βάση του ορθού λόγου, αλλά της επικράτησης του ισχυρού.
Η Χώρα είναι εγκλωβισμένη στον ασφυκτικό, ατσάλινο δίχτυ μιας κοινοπραξίας: των εκπροσώπων των ξένων κεφαλαιουχικών οργανισμών και των ημεδαπών μειοδοτού-ντων πολιτικών. Αυτοί οι ανεπαρκείς και μοιραίοι πρέπει να σαρωθούν, και να ανικατα-σταθούν από άλλους εχένοοες και αδιάφθορους. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από το σπιράλ θανάτου στο οποίο περιδυνίζεται αυτή η Χώρα. Η χώρα πρέπει να αποτάξει συνήθειες και μεθόδους επιβολής του οικονομικά, κοινωνικά, επικοινωνιακά ισχυρού και να εγκαινιάσει δράσεις στις χαράξεις του ορθού λόγου. Και στις εσωτερικές σχέσεις της και στις διεθνείς διαπραγματεύσεις της. Ο ορθός λόγος να πρυτανεύσει απρέγκλητα σε κάθε δραστηριότητα της δημόσιας ζωής.
Και ο ορθός λόγος επιβάλλει άμεση αναστολή μέτρων οριζόντιων περικοπών και άμεσο πειθαναγκασμό σε καταβολή όλων των βεβαιωμένων χρεών προς το δημόσιο.
Επιβάλλει να σταματήσει ο ισχυρός παράγων να επιβάλει τις επιθυμίες του, σε νόμους, διατάγματα, αποφάσεις, ρυθμίσεις.
Σε εσωτερικό επίπεδο, να ανασταλεί άμεσα η τρέχουσα πρακτική της επιβολής μέτρων που ως βέβαια παρενέργεια επισύρουν την επιδείνωση των οικονομικών δεικτών που παραπέμπουν στη λήψη νέων μέτρων.
Να τεθεί ένα οριστικό τέλος σε αυτόν τον κατήφορο. Και η Χώρα να αρχίσει άμεσα διαπραγματεύσεις για τη θέση και το ρόλο της στην ”διακεκαυμένη” περιοχή που κείται, αξιολογήσεις του τρόπου που οικοδομήθηκε αυτό το χρέος, και να τεθεί αυτή η διαπραγμάτευση με σαφείς εθνικούς, διπλωματικούς και γεωπολιτικούς όρους ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους με κανόνες ορθού λόγου και όχι με νόμους της ζούγκλας που επιβάλουν την κατίσχυση του ισχυρότερου. Η συγκυρία είναι ευνοϊκή με τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και με τους ενεργειακούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται.
Οι καιροί ου μενετοί.
Μπορεί, ακόμη και την ύστατη στιγμή, η Χώρα μας να υψώσει το ανάστημά της, και να χειριστεί το εσωτερικό έλλειμμα κρίσης και την εξωτερική χρεοκοπία που προκάλεσε η κρίση, με όρους εθνικοαπελευθερωτικούς από τους εσωτερικούς και εξωτερικούς της δυνάστες.
