Θράσος, κυνισμός ή ελαφρότητα;

Ο ιταλικός οίκος Gucci πάντως τα κατάφερε όχι προς την επίτευξη του στόχου του, να παρουσιάσει δηλαδή, τα haute couture συνολάκια του στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, αλλά να μας αποσπάσει προσωρινώς την προσοχή από τη φριχτή ελληνική καθημερινότητα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για ολίγες στιγμές κατάφερε να μας φέρει πιο κοντά και να μας ενώσει όλους εμάς τους αλληλοσπαρασσόμενους νεοέλληνες σχολιαστές και επαΐοντες, που επιδιδόμαστε καθημερινώς σε μια ακατάσχετη και άνευ λόγου ηλεκτρονική αντιπαράθεση στα social media.

«Αναψαν» τα i phone και τα smart phone από τα χιλιάδες τιτιβίσματα στο twitter και μηνύματα στο facebook από την αμετροέπεια του Ιταλικού Οίκου. Θα μπορούσε ωστόσο, πριν απευθυνθεί σε εμάς, να στραφεί στο ντόπιο προϊόν. Στο περίφημο Κολοσσαίο με την αντίστοιχη τρόπον τινά μνημιακή αξία. Αλλά μάλλον, εκεί, δεν τον παίρνει. Οπως φερ ειπείν και στο Λούβρο των Παρισίων.

Ολη αυτή η συζήτηση δεν προβάλλει, αντιθέτως ευτελίζει τη μακραίωνη ιστορία της Ακρόπολης, τη βαριά πολιτιστική μας κληρονομιά ενώ θίγει και την αξιοπρέπεια του ενός λαού που κάποιοι προφανώς θεωρούν υποδουλωμένο και εξαθλιωμένο σε μια χώρα «μπάτε σκύλοι αλέστε…».

Πάντως το ΚΑΣ, ήρθη στο ύψος των περιστάσεων. Στη λιτή και αποστομωτική του απάντηση, ανέφερε ότι «ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco».

Τελεία και παύλα.