Χώρα του τρίτου κόσμου

Κι όμως, εν έτει 2013, κάποιοι καρκινοπαθείς συνάνθρωποί μας πεθαίνουν μόνοι κι αβοήθητοι μέσα στο κελί κάποιου σωφρονιστικού καταστήματος. Ηταν ανατριχιαστικά τα όσα άκουσα στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα σχετικά με τους καρκινοπαθείς κατάδικους. Για ανθρώπους που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο του καρκίνου και ξεψυχούν μετά από πολύμηνη μάχη, χωρίς την απαιτούμενη περίθαλψη και χωρίς να έχουν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο στο προσκεφάλι τους τις τελευταίες ώρες της ζωής τους. Κάποιος κρατούμενος με καρκίνο στο ουροποιητικό σύστημα, εκλιπαρούσε να χειρουργηθεί αλλά μάταια. Το αίτημά του δεν έγινε δεκτό. Δεν ξέρω αν βρίσκεται στη ζωή σήμερα.

Κάποιοι άλλοι κρατούμενοι με ηπατίτιδα c, φυματίωση, aids, βρίσκονται φυλακισμένοι με άλλους, υγιείς ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για αδικήματα οικονομικής φύσεως. Αντί, λοιπόν, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ο Υπουργός κος Αθανασίου να δώσει τέλος σε τέτοια φαινόμενα που καταγράφονται μόνο σε χώρες του τρίτου κόσμου, ασχολείται με τις διατάξεις του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου. Αυτή είναι όλη του η έγνοια.