Σπύρος Σπυρίδων: «Η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα»
Ένα αυτοδιοικητικό στέλεχος με μακρά, συνεπή και κυρίως, ξάστερη διαδρομή αλλά και πλούσια εμπειρία θα έχει στο ψηφοδέλτιό της στην Α’ Πειραιά, η ΝΔ. Οι Ποριώτες τον εμπιστεύονταν επί 16 ολόκληρα χρόνια ως Δήμαρχό τους και μέχρι σήμερα οι συμπολίτες του εξακολουθούν να τον στηρίζουν και να τον περιβάλλουν με την εμπιστοσύνη τους σε όποια θέση ευθύνης έχει βρεθεί. Ο λόγος για τον κ. Σπύρο Σπυρίδωνα ο οποίος έχει διατελέσει Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος την περίοδο 2006-2009 και είναι εκλεγμένος Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής (από το 2010) και Μέλος της Επιτροπής Περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (από το 2005).
Το κύρος του αλλά και η ειλικρίνειά του σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα διέρχεται κρίση, είναι τα απαραίτητα «συστατικά» για τη συγκρότηση ενός δυνατού κι ανανεωμένου γαλάζιου ψηφοδελτίου στην Α’ εκλογική περιφέρεια. «Η χώρα» όπως λέει, «έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα». Δέσμευσή του, να παραμείνει συνεπής και ειλικρινής, προσπαθώντας παράλληλα να είναι αυτό που αποτελεί και το ζητούμενο στην πολιτική, δηλαδή, αποτελεσματικός και χρήσιμος για τον συνάνθρωπό του και τον τόπο του.
-Ακούγεται ότι έχετε δεχτεί πρόταση να ενισχύσετε με την παρουσία σας το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Πειραιά…
Η Νέα Δημοκρατία είναι η παράταξη που εκφράζει τον ιδεολογικό και πολιτικό χώρο στον οποίο ανήκω, έναν χώρο που έχω υπηρετήσει ως στέλεχος και ο οποίος με στήριξε στην αυτοδιοικητική μου πορεία. Μετά από όλη αυτή τη διαδρομή, στηρίζοντας την πρόταση του Αντώνη Σαμαρά προς την κοινωνία, έχω πράγματι συζητήσει με τον Πρόεδρο για την Α’ Πειραιά και συνεχίζω τον αγώνα που κάνω σε όλη την πορεία μου στα κοινά.
-Έχετε μια μακρά και αξιοσημείωτη πορεία στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Τι είναι αυτό που σας κάνει να διεκδικήσετε μια έδρα στη Βουλή σε μια εποχή που η αξιοπιστία των πολιτικών διέρχεται κρίση;
Υπηρετώ την Αυτοδιοίκηση, δηλαδή τον τόπο μου και τους συμπολίτες μου, από την ηλικία των 27 ετών. Μέσα από αυτή τη μακρά θητεία έχω κυριολεκτικά βιώσει όλη την παθογένεια, τις αγκυλώσεις και την αναχρονιστική δομή του Ελληνικού Κράτους. Οι ελλείψεις αυτές αποτελούν τη βασική αιτία που η Ελλάδα αναδείχθηκε ο αδύναμος κρίκος της πρωτόγνωρης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ζούμε. Πιστεύω λοιπόν, ότι η συσσωρευμένη αυτή προσωπική εμπειρία μπορεί να φανεί χρήσιμη στην πατρίδα μας και στην κοινωνία, ενισχύοντας τον αγώνα που όλοι μας κάνουμε, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, για ένα καλύτερο αύριο..
-Πού πονάει η Α’ Πειραιά; Ποια ζητήματα θα αναδείξετε εφόσον εκλεγείτε;
Η Α’ Εκλογική Περιφέρεια του Πειραιά είναι μια μεγάλη, δύσκολη και ετερόκλητη περιφέρεια, με σημαντικές εσωτερικές ανισότητες, αφού γεωγραφικά κατανέμεται σε 3 διαφορετικές περιοχές: στο Λεκανοπέδιο, όπου ανήκει και το πρώτο λιμάνι της χώρας, στην Πελοπόννησο και σε ένα νησιωτικό σύμπλεγμα, το οποίο εκτείνεται από τον Αργοσαρωνικό ως τα ακριτικά Κύθηρα και Αντικύθηρα.
Θα έλεγα ότι πάσχουμε κατ’ αρχάς ως προς το θεσμικό πλαίσιο, για την αναθεώρηση του οποίου οι άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αγωνιζόμαστε πολλά χρόνια και θα εξακολουθήσουμε να παλεύουμε, αφού ακόμα και σήμερα, κατά παράλογο τρόπο, ο Πειραιάς και τα νησιά συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως τμήματα της ηπειρωτικής Αττικής. Έτσι, παρά τα 4 κοινοτικά πλαίσια στήριξης των τελευταίων 30 χρόνων, έχουμε ακόμα σοβαρές ελλείψεις υποδομών, όπως για παράδειγμα η υγεία και οι υπόλοιπες κοινωνικές υπηρεσίες, οι συγκοινωνίες, η ύδρευση και ο βιολογικός καθαρισμός. Η λύση των προβλημάτων αυτών πρέπει επιτέλους να δρομολογηθεί και στο Περιφερειακό Συμβούλιο έχουμε κάνει σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Γενικότερα, όμως, η περιοχή μας χρειάζεται έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό, ο οποίος, λαμβάνοντας πρώτα από όλα υπ’ όψιν τις ανάγκες της κάθε τοπικής κοινωνίας, θα προγραμματίσει παρεμβάσεις που θα προωθούν την ανάπτυξη όλης της περιφέρειας, αντί για μεμονωμένα έργα τοπικού χαρακτήρα, τα οποία τελικά αποδεικνύονται αναποτελεσματικά.
-Για ποιο λόγο να ψηφίσει τη Νέα Δημοκρατία ο ελληνικός λαός, όταν μόλις πριν από 2 περίπου χρόνια δεν της ανανέωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας, δίνοντάς της μάλιστα ένα ποσοστό πρωτόγνωρα χαμηλό;
Γνωρίζουμε πλέον όλοι υπό ποιες συνθήκες ήλθε το ποσοστό που αναφέρετε, αφού ο Κώστας Καραμανλής, αντί να καταφύγει σε λαϊκίστικες υποσχέσεις του τύπου «λεφτά υπάρχουν», προτίμησε να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό, μπροστά σε μια γιγαντιαίας κρίσης που ξεπερνούσε τις δυνάμεις κάθε χώρας. Ουσιαστικά, χωρίς να εξωραΐσω τα λάθη που έγιναν, η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε το 2009 για δύο ετερόκλητους λόγους: πρώτον επειδή δεν ενημέρωσε πλήρως τον ελληνικό λαό το 2004, ελπίζοντας ότι η τραγική κατάσταση της οικονομίας που παραλάβαμε μετά την αλόγιστη πολιτική πολύχρονων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ μπορούσε να ξεπεραστεί χωρίς μεγάλες θυσίες, πράγμα εφικτό αν δεν εμφανιζόταν η διεθνής κρίση, και δεύτερον γιατί στο τέλος είπε την αλήθεια, η οποία ήταν πολύ δυσάρεστη, δηλαδή ότι λεφτά δεν υπάρχουν.
-Ο κόσμος είναι θυμωμένος, έχει κουραστεί από τα μεγάλα λόγια, το διαπιστώνετε κι εσείς φαντάζομαι, στις επαφές σας με τους Πειραιώτες. Ποια είναι η προσωπική σας δέσμευση;
Οι πολίτες είναι, σε αυξανόμενο ρυθμό τα τελευταία χρόνια, δικαιολογημένα θυμωμένοι, κουρασμένοι, αλλά κυρίως απογοητευμένοι. Καθόλου τυχαία δεν είναι, λοιπόν, η αποστροφή τους -για να μην χρησιμοποιήσω τον βαρύ όρο «απέχθεια»- για την πολιτική και για πολλούς πολιτικούς. Η χώρα έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα και, στο πλαίσιο της δημοκρατίας, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το επιτύχουμε παρά μόνο μέσα από δράσεις που θα σχεδιάσουν, θα παρουσιάσουν και θα εφαρμόσουν κάποιοι πολιτικοί, μετά την εξουσιοδότηση του λαού. Προϋπόθεση για να πετύχει όμως το παραπάνω δύσκολο εγχείρημα είναι να χτιστεί απ’ την αρχή μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ της κοινωνίας και εκείνων που φιλοδοξούν να την εκπροσωπήσουν στα διάφορα θεσμικά όργανα.
Σε αυτή την προσπάθεια δεσμεύομαι για το αυτονόητο, δηλαδή να παραμείνω συνεπής και ειλικρινής, προσπαθώντας παράλληλα να είμαι αυτό που αποτελεί και το ζητούμενο στην πολιτική, δηλαδή, αποτελεσματικός και χρήσιμος για τον συνάνθρωπό μου και τον τόπο μου.
