Πέρασαν τρία χρόνια

Ηταν Παρασκευή 20 Νοεμβρίου όταν μάθαμε το κακό μαντάτο από την Ιταλία. Ο Τάκης Μελάς έφυγε από τη ζωή! Ακουγόταν σαν ψέμα. Θέλαμε τόσο πολύ να είναι ψέμα. Μια κακόγουστη φάρσα, αλλά, δυστυχώς, δεν ήταν.

Την προηγούμενη μέρα είχε μιλήσει τηλεφωνικώς με τον εκδότη ενώ βρισκόταν στο αεροδρόμιο. «Μόλις επιστρέψω Μιχαλάκη μου, θα τα πούμε από κοντά» του είχε πει αλλά για πρώτη φορά δεν κράτησε την υπόσχεσή του.

Την 20η Νοεμβρίου δεν θα την ξεχάσουμε ποτέ. Εμείς, οι της Εν Πειραιεί, αλλά και πολλοί άλλοι.

Πριν από ένα μήνα βρέθηκα σε ένα διαγνωστικό κέντρο για κάποιες προληπτικές εξετάσεις. Δίπλα μου, δυο κυρίες συνομιλούσαν χαμηλοφώνως για την απώλεια κάποιου κοντινού τους προσώπου. Μοιράζονταν τα ίδια συναισθήματα θλίψης για τον χαμό του αγαπημένου τους ανθρώπου. Λίγο μετά κατάλαβα ότι μιλούσαν για τον Τάκη Μελά δυο ασθενείς του που είχαν την τύχη να γνωρίσουν το μεγαλείο της ψυχής του.

Οτι και να γράψω θα ‘ναι λίγο.