«Μ’ έκαψες που να καείς» – Γράφει η Νάνσυ Αλευρά

Δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να υπερασπίσω τον Πάνο Καμμένο αν δεν αντιλαμβανόμουν το βρώμικο παρασκήνιο των «αποκαλύψεων» στον Τύπο. Είναι εμφανές ότι όλα όσα γράφονται στην παρούσα χρονική στιγμή είναι εκ του πονηρού. Είναι υποκινούμενα και υποβολιμαία από τη Συγγρού που έχουν στόχο να επηρεάσουν την κοινή γνώμη. Είναι ένα δείγμα ότι ανησυχούν στη ΝΔ και μάλιστα εντόνως. Αλλά και πώς να μην ανησυχούν όταν η πολυπόθητη αυτοδυναμία ολοένα και απομακρύνεται; Σκοτεινός είναι πάραυτα και ο ρόλος κάποιων εκδοτικών συμφερόντων που αλληθωρίζουν και δεν καταπιάνονται με θέματα που κάνουν… «τζιζ» για το συγκυβερνών κόμμα.

Το… σύνδρομο της Στοκχόλμης

Αναρωτιέμαι, όμως, ποιοι είναι αυτοί οι Ελληνες που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν τη ΝΔ; Δεν έχουν πληγεί από τη λαίλαπα του Μνημονίου; Δεν τους έχει κοπεί ο μισθός, η σύνταξη; Δεν πληρώνουν χαράτσια; Κάποιοι θέλουν τον… Γερμανό τους, όπως λέει και η γνωστή διαφήμιση, και κάποιοι άλλοι τον… δήμιό τους. Είναι σαν κι αυτές τις περιπτώσεις των απαγωγών, που το θύμα αναπτύσσει μια συναισθηματική σχέση με τον θύτη. Αλλά αυτό εμπίπτει στην ψυχιατρική.