Λασκαρίδης και Βέης κι επί Σαμαρά;

Πρόκειται για ελληνικό φαινόμενο. Να καλπάζει η ανεργία στις ηλικίες έως 40 ετών, να μακραίνει ο κατάλογος με τους αυτόχειρες συμπολίτες μας και κάποιοι υπερήλικες, βολεμένοι συνταξιούχοι, να εισπράττουν την παχυλή τους σύνταξη και παράλληλα να βάζουν στην τσέπη κι έναν παχυλότατο μισθό περνώντας ζωή χαρισάμενη.

Εχω ξανασχοληθεί με τις περιπτώσεις των κκ. Λασκαρίδη και Βέη, – πρόεδροι δύο «ανεξάρτητων» αρχών – γιατί προκαλούν και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που κάποιοι συνάνθρωποί μας ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή και κάποια υποσιτιζόμενα παιδάκια λιποθυμούν μέσα στις σχολικές αίθουσες.

Ο κ. Λασκαρίδης, για παράδειγμα, ως πρώην Αεροπαγίτης, εισπράττει τη συνταξάρα του λειτουργού της Δικαιοσύνης και παράλληλα, ρίχνει στην τσέπη και τον παχυλό μισθό του για τις… υπηρεσίες που προσφέρει στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης παρόλο που η θητεία του έχει λήξει προ πολλού. Κοινώς, ένας υπερήλικας προνομιούχος συνταξιούχος τρώει το ψωμί ενός άνεργου, νέου επιστήμονα με όρεξη και επαγγελματικό ζήλο.

 

Και πόσοι ακόμα σαν τον κ. Λασκαρίδη ανήκουν στην κατηγορία εκείνων των προνομιούχων Ελλήνων που περνάνε ζωή και κότα ενώ η χώρα βρίσκεται ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία και πολλοί συμπολίτες τους με περγαμηνές δεν εξασφαλίζουν ούτε τα προς το ζην.

 

Αλλάζουν κυβερνήσεις, εκλέγονται νέοι πρωθυπουργοί, τοποθετούνται νέοι υπουργοί και οι συγκεκριμένοι κύριοι, άνω των 80, παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Τι είναι αυτό άραγε που τους καθιστά αναντικατάστατους τόσα χρόνια;

 

Λασκαρίδης και Βέης επί Καραμανλή. Λασκαρίδης και Βέης επί Παπανδρέου. Λασκαρίδης και Βέης κι επί Σαμαρά; Ισως αυτός ο πρωθυπουργός αποδείξει ότι διαφέρει από τους άλλους και δεν έχει λόγους να διατηρεί τους συγκεκριμένους 80χρονους – και βάλε – σε αξιώματα που ανήκουν στα νεότερα λαμπρά μυαλά του τόπου μας που αναζητούν εργασία στις μικρές αγγελίες.