Λαέ φυλάξου!! Ο Ξηρός την κοπάνησε
Αρθρο του Μιχάλη Χάνδακα
Τέτοιος ντόρος; Εφυγε. Ε, και; Τι ενδιαφέρει τους πολίτες πέρα από το σαθρό σύστημα που εκτέθηκε άλλη μια φορά; Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια, είχε περάσει στα ψιλά η ίδια περίπτωση άδειας με συνοδεία εξαφάνισης. Μόνο που είχε δοθεί σε Τούρκο μεγαλέμπορο ναρκωτικών. Φυσικά, δεν επέστρεψε αφήνοντας τότε έκθετη τη δικαιοσύνη αλλά δεν άνοιξε μύτη. Ηταν η πρώτη του άδεια. Ποιος δεν καταλαβαίνει τι παίχτηκε; Το γεγονός ότι ο Ξηρός είναι ελεύθερος δεν αφορά την κοινωνία. Ενδιαφέρει μόνο την κυβέρνηση που εισπράττει τις καρπαζιές της από το State Department. Αντίθετα, ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα, όλους τους πολίτες η απελευθέρωση του «χάρου» με πρόσωπο Τούρκου ή Αφγανού ή και Ελληνα μεγαλέμπορου. Την κοινωνία την τρομοκρατεί η απόδραση πότε 10, πότε 15 και κάποτε 40 ιδιαίτερα επικίνδυνων κακοποιών που τριγυρνούσαν στα στενά του Κορυδαλλού και άλλων πόλεων, κλείνοντας τον κοσμάκη στα σπίτια του από νωρίς. Τρομοκρατία ασκεί η κυβέρνηση στον λαό που τον έχει στήσει στον τοίχο χωρίς να του επιτρέπει να διαδηλώσει. ΜΑΤ στους συνταξιούχους, ΜΑΤ στις καθαρίστριες, ΜΑΤ στους εκπαιδευτικούς, χημικά και ξύλο. Αυτή είναι η πραγματική τρομοκρατία.
Γάζωσαν το σπίτι του πρέσβη. Ε, και; Σκοτώνουν τον βενζινά, τον περιπτερά, την ανήμπορη γιαγιά για 10 ευρώ, περνά στα ψιλά. Αλήθεια, ποιος νομιμοποιεί τον Καρλ (Παπούλια) να εκφράσει άποψη για λογαριασμό του λαού; Ποιος τον ψήφισε για πρόεδρο; Ποιος του επιτρέπει να καταδικάζει για λογαριασμό όλου του λαού, την επίθεση στου πρέσβη την κατοικία; Προβληματίστηκα όταν άκουσα στο καφενείο της παλιάς μου γειτονιάς να λέει ο μπάρμπα-Θόδωρος ό,τι, ο Καρλ (Παπούλιας) δεν έχει δικαίωμα να μιλάει εξ ονόματος του ελληνικού λαού γιατί δεν ψηφίζεται και γιατί επικυρώνει όλες τις αντιλαϊκές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Προβληματίστηκα όταν άκουσα τον αγνό κομμουνιστή με τα 80 χρονάκια στην πλάτη να εκθειάζει την επταετία. Τότε ήμασταν μόνο εμείς, οι αριστεροί πολιτικοί κρατούμενοι. Τώρα όποιος δεν τους κάνει, βαφτίζεται τρομοκράτης ή εγκληματική οργάνωση. Το Σύστημα συγχωρεί τους πάντες, εμπόρους ναρκωτικών, βιαστές, παιδόφιλους, κλέφτες, προδότες στρατιωτικούς και πολιτικούς. Δεν συγχωρεί, όμως, τύπους σαν τον Μαζιώτη τον οποίο φαντάζομαι, κρυμμένο από το φως το ήλιου, με τη γυναίκα και το παιδί τους, να προσπαθεί να ξεφύγει από την αδυσώπητη κρατική κρεατομηχανή. Από ότι μου λέει, η λογική μου δεν τον ενδιαφέρει να είναι πλέον πρωταγωνιστής. Το ίδιο πιστεύω και για τον Ξηρό. Η έγνοια του είναι να διορθώσει στο μέτρο που θα του επιτρέψει η ανωνυμία και η σπηλιά – λημέρι που θα έχει για σπίτι του το υπόλοιπο της ζωής του. Αυτοί τελείωσαν. Κάποιοι άλλοι, όμως, με πάθος και οργή έρχονται. Αυτούς πρέπει να προλάβουν οι κυβερνώντες την πατρίδα μας. Ειδάλλως θα είναι μονίμως τρομοκρατημένοι και καρπαζοεισπράκτορες του State Department.
