Η πίτα του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά
Την Πρωτοχρονιάτικη πίτα του έκοψε ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής και δικαστικής ηγεσίας της χώρας, των επιστημονικών και κοινωνικών φορέων της πόλης, μελών και φίλων του Συλλόγου.
Η χορωδία του Συλλόγου, υπό τη διεύθυνση του πιανίστα και δικηγόρου Αθηνών κ. Μάριου Καζά, αλλά και η παιδική χορωδία τραγούδησαν τα κάλαντα.
Ο Πρόεδρος, Γιώργος Σταματογιάννης, απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους, έκανε τον απολογισμό της χρονιάς που πέρασε και αναφέρθηκε στα καίρια και τρέχοντα θέματα που απασχολούν τους Δικηγόρους και τους Δικηγορικούς Συλλόγους τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο, αλλά και ευρύτερα την πόλη μας και την κοινωνία.
Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στα ακόλουθα:
«Η χώρα μας είναι σε ένα σταυροδρόμι, προόδου και στασιμότητας. Τα χρόνια δοκιμασίας είναι πολλά και συνεχόμενα. Η κοινωνική ανασύνθεση ζητούμενη και οι αντοχές των πολιτών όλο και λιγοστεύουν.
Η πόλη μας, ο Πειραιάς, προσπαθεί να βρει ένα σύγχρονο πρόσωπο που να υπηρετεί τον «πολίτη» της και να γίνει αντάξια του πρώτου λιμανιού της χώρας.
Το δικηγορικό σώμα στοχευμένο από τις μνημονιακές και όχι μόνο υποχρεώσεις, αρχής γενομένης από την επιβολή Φ.Π.Α. το 2010 και με κορύφωση τον ασφαλιστικό νόμο του 2016 και τις επαχθείς τροποποιήσεις του 2017, (τεκμαίρεται ως εισόδημα η ασφαλιστική εισφορά) βάλλεται και οι συνάδελφοι «αναμετρώνται» με αριθμούς και τα ποσοστά, και με την οικονομική δυσπραγία που είναι διάχυτη.
Μέσα σε αυτό ο Δ.Σ.Π. έδωσε αποφασιστικές μάχες σε καθημερινή σχεδόν βάση με ένταση και αξιοπρέπεια και ειδικότερα είχε αποφασιστική συμμετοχή στις Ολομέλειες και Συντονιστικές Προέδρων Δικηγ. Συλλόγων, όπου σφυρηλατήθηκαν σχέσεις εμπιστοσύνης, ομοθυμίας και κοινής αγνωστικής δράσης σε μείζονα θέματα που επηρέαζαν την καθημερινότητα του Δικηγόρου (ασφαλιστικό, POS, ερμηνεία Κώδικα Δικηγόρων στην εκλογική διαδικασία) με αποτέλεσμα οι κατευθυντήριες Αρχές αυτών των πανελλαδικών οργάνων να γίνονται σεβαστές από το σύνολο σχεδόν των Δικηγορικών Συλλόγων, στις Επιτροπές Αξιολόγησης πτυχίων Νομικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις συνακόλουθες Επιτροπές Δοκιμασίας Επάρκειας, όπου κρίνονταν τα επαγγελματικά προσόντα χιλιάδων πτυχιούχων των Νομικών Σχολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των υπολοίπων χωρών με την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα καθενός, προκειμένου να εγγραφούν ως ασκούμενοι στους οικείους Συλλόγους, με κορύφωση τη αντιμετώπιση και έκδοση αποφάσεων από το Ανώτατο Ακυρωτικό που αναπέμπουν τις αιτήσεις στους Δικηγορικούς Συλλόγους προς επανεξέταση. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις πανελλαδικές εξετάσεις των ασκουμένων, που καθιερώνεται πλέον ως αξιόπιστος θεσμός που λειτουργεί ως ανάχωμα στη λογική ότι κάθε πτυχιούχος Νομικής είναι και θέσει δικηγόρος.
Διατηρήσαμε μια ενιαία ασφαλιστική αντίληψη στην εκκαθάριση των υποθέσεων του Ταμείου Νομικών (επιστροφές παραβόλων προαγωγής, επίδομα μητρότητας, ρυθμίσεις υφιστάμενων ασφαλιστικών υποχρεώσεων, χωρίς προσαυξήσεις, παράταση ασφαλιστικών εισφορών του 2016 μέχρι 31.01.2018), παράλληλα διεκδικήσαμε και επιτύχαμε με αλλεπάλληλες παραστάσεις στο Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης τη δυνατότητα δημιουργίας φορέα υποχρεωτικής Επικουρικής ασφάλισης εποπτευόμενο από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορ, Συλλόγων της χώρας, με τη σύνταξη σχετικής αναλογιστικής μελέτης, έτσι ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση του 7% ως υποχρέωση επί του εισοδήματος.
Τα έσοδα του Συλλόγου παρουσίασαν το 2017 μία πραγματική αύξηση σε σχέση με το 2016, αφού πλέον ήταν σε πλήρη λειτουργία τα Δικαστήρια σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του έτους, με την αντίστοιχη περιστολή των δαπανών, με την ορθολογικότερη κατανομή του υπαλληλικού προσωπικού του ΔΣΠ με θετικό πρόσημο στα οικονομικά του Συλλόγου.
Με την συνεχή έως και πιεστική παρουσία μας στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης (Υπουργό και Γενικό Γραμματέα), συμβάλαμε στην οριστικοποίηση της μεταστέγασης των Δικαστηρίων στο κέντρο της πόλης μας, με αποκορύφωμα την υπογραφή πέντε συμβάσεων του ΔΣΠ με το Ε.Μ.Π., προκειμένου να διαπιστωθεί η στατική επάρκεια του κτιρίου και το κόστος ανακατασκευής αυτού, που πράγματι ολοκληρώθηκε και διαπιστώθηκε ότι το κτίριο είναι στατικά επισκευάσιμο και πρόσφορο για χώρο συνάθροισης κοινού (Δικαστήρια) και ήδη έχουν αναλάβει τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών (Δήμου και Υπουργείου) για την εξειδίκευση της συμφωνίας παραχώρησης και αποδοχής αυτής. Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω την πλήρη και αμέριστη συμπαράσταση του Δημάρχου στην κατεύθυνση αυτή.
Η χρονιά που πέρασε σε επιστημονικό επίπεδο σηματοδοτήθηκε από την κατά κοινή ομολογία πλέον επιτυχημένη διεξαγωγή του 9ου Διεθνούς Ναυτικού Συνεδρίου, το οποίο για πρώτη φορά τίμησε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ τα οργανωμένα σεμινάρια για νέους και ασκούμενους δικηγόρους και οι πολλές νομικές (τροποποιήσεις Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, μετανάστευση κ.λ.π) και μη νομικές εκδηλώσεις (γενοκτονίες και παρουσίαση βιβλίων δικηγόρων), αλλά και ημερίδες (Αθλητικό Συνέδριο του ΔΣΠ με τη Ένωση Εισαγγελέων) στο Σύλλογο, έδιναν μία ζωντανή εικόνα εργαστηρίου γνώσης και ανταλλαγής απόψεων, με σταθερή ποιοτική παρουσία τόσο του επιστημονικού μας περιοδικού, της Πειραϊκής Νομολογίας, όσο και της τριμηνιαίας μας εφημερίδας «Δικηγορική Επικαιρότητα», από τις ελάχιστες που εκδίδονται πλέον σταθερά στο δικηγορικό χώρο.
Ο θεσμός της διαμεσολάβησης μπαίνει πλέον επιτακτικά στη ζωή μας με το μανδύα της υποχρεωτικότητας σε μία ευρύτατη κατηγορία ιδιωτικών διαφορών, αστικού και εμπορικού δικαίου. Η διαμεσολάβηση αποτελεί μέρος της έννομης τάξης σε πλήθος ευρωπαϊκών χωρών. Ήδη έχουν εγερθεί έντονες αμφιβολίες για την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων αλλά και για τον αντιενωσιακό τους χαρακτήρα, αφού με μια έννοια μπορεί και να θεωρηθούν πρόσκομμα για την παροχή δικαστικής προστασίας με την οικονομική επιβάρυνση Πιστεύω ότι η υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης θα επιφέρει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και ίσως σταδιακά εκφυλιστεί σε ένα δαπανηρό 214 Α του ΚΠολΔ , κάτι που απεύχομαι και ως δικηγόρος αλλά και ως διαπιστευμένος διαμεσολαβητής
Ο ΔΣΠ από το 2013 έχει εκδηλώσει αφενός τη στήριξη στο θεσμό ως εναλλακτικό τρόπο επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών που αποτελεί βήμα πολιτισμού, και αφετέρου σε λειτουργικό επίπεδο του Κέντρου Διαμεσολάβησης Πειραιά, (μείωση του μισθώματος και προσωπικού) περιστολή δαπανών και άμεσα θα προβεί σε ενέργειες ενημέρωσης των μελών του για το θεσμό αυτό. Η εσπευσμένη όμως υπερψήφιση, με προσχηματική τριών ημερών διαβούλευση και χωρίς την ακρόαση των καθ’ ύλην αρμόδιων (Δικηγ. Συλλόγοι, Δικαστικές Ενώσεις) δημιουργεί έντονο προβληματισμό για την ευδοκίμηση του θεσμού, που πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να γίνει κτήμα των ελλήνων Δικηγόρων και των πολιτών και σε κάθε περίπτωση να μην αποτελεί πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση με τιμωρητικό χαρακτήρα για τυχόν αποτυχία ή άρνηση σύμπραξης στο θεσμό, για την συνταγματικά κατοχυρωμένη προσφυγή στα Δικαστήρια. Ιδιαίτερα πολύτιμη θα χαρακτήριζα τη σύγκληση της διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί περί της συνταγματικότητας της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησης.
Η επικαλούμενη από την πολιτική ηγεσία αποφόρτιση των δικαστηρίων δεν μπορεί να γίνει με εμβαλωματικές και αμφίβολης συνταγματικότητας διατάξεις είτε λέγονται έκδοση συναινετικών διαζυγίων από Συμβολαιογράφους είτε διαμεσολάβηση, αλλά απαιτούν την από κοινού αντιμετώπιση από όλη την εμπλεκόμενη νομική κοινότητα (δικαστές, δικηγόρους και γραμματείς)
. Πετύχαμε την κατά το δυνατόν ισότιμη και δίκαιη κατανομή των υποθέσεων με το θεσμό της Νομικής Βοήθειας και των αυτεπαγγέλτως οριζομένων δικηγόρων τόσο στα ακροατήρια, όσο και στη προδικασία, ενώ με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της νομικής βοήθειας με τον υποχρεωτικό διορισμό συνηγόρου ασφαλώς και θα αυξηθεί η δικηγορική ύλη στις ποινικές υποθέσεις, ενώ εξασφαλίστηκε και η συμμετοχή μας στις επιτροπές ασύλου, στις επιτροπές επίλυσης κτηματολογικών διαφορών αλλά και στις αρχαιρεσίες συνδικαλιστικών σωματείων.
Σε συνεργασία με τους Προϊσταμένους του Πρωτοδικείου και Ειρηνοδικείου Πειραιά υπήρξε ορθολογικότερη κατανομή των χώρων του Ειρηνοδικείου και αρχείου του Πρωτοδικείου Πειραιά, λόγω συσσωρευμένου όγκου των υποθέσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Ως ΔΣΠ εκπροσωπώντας την Ελλάδα συμμετείχαμε σε επιδοτούμενο πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προώθηση του κράτους δικαίου στη Δημοκρατία της Κιργιζίας, υπογράφοντας μνημόνιο συνεργασίας με το δικηγορικό Σύλλογο του Ος (συμπρωτεύουσα της Κιργιζίας), ανοίγοντας δρόμους για επαγγελματική προοπτική σε ρωσόφωνους δικηγόρους Πειραιά. Στην ίδια κατεύθυνση, επαγγελματικού ανοίγματος πέρα από τα εθνικά όρια, ήταν και το Ελληνορωσικό Συνέδριο (Δικηγόροι χωρίς σύνορα) που έγινε αρχές Οκτωβρίου 2017 στην Αθήνα.
Ενισχύθηκαν τα τμήματα των ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ με εκπροσώπηση του ΔΣΠ σε όλες τις τελικές διοργανώσεις, ενώ η παιδική μας χορωδία αλλά και αυτή των ενηλίκων, που ένα μικρό μουσικό ταξίδι μαζί πριν λίγο πορευθήκαμε, δίνει ένα διαφορετικό και ήρεμο τόνο στη ζωή μας. . Διατηρώντας με όλες τις παραπάνω δράσεις το Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά ως ένα ζωντανό οργανισμό συνδεδεμένο με τη καθημερινότητα του Δικηγόρου και όχι αποστεωμένο διεκπεραιωτικό γραφειοκρατικό όργανο.
Παράλληλα στα δικαστηριακά δρώμενα της πόλης μας υπήρξε ουσιαστική παρέμβαση στην διαμόρφωση κατά κανόνα ισότιμων σχέσεων με τους Δικαστές, πλην μεμονωμένων περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν υπεύθυνα, και συνεργασίας με τους γραμματείς και επιμελητές, ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο συνδιαμορφώθηκαν αποφάσεις για την απομείωση των κυβερνητικών επιταγών για να είναι αξιοπρεπής η κάθε μέρα του δικηγόρου.
Ο αναστοχασμός του λειτουργήματός μας είναι απαραίτητος και αναγκαίος από ποτέ άλλοτε.
Στο σημείο αυτό νοιώθω την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να εκθέσω την άποψή μου για ένα ζήτημα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία συνεχόμενα το τελευταίο διάστημα.
Εφόσον είναι «ανθρώπινον το σφάλλειν» και οι δικαστές μπορεί να σφάλλουν. Όλες οι δικαστικές αποφάσεις είναι δεσμευτικές, αφού συνεπάγονται έννομα αποτελέσματα, πάντοτε για τους διαδίκους και συχνά και για τους υπόλοιπους πολίτες, πλην όμως οι δικαστικές αποφάσεις δικαιούνται σεβασμού και είναι αξιοσέβαστες. Οι φορείς δημόσιας εξουσίας, όπως λ.χ. οι βουλευτές, οι υπουργοί και οι δικαστές, μπορεί και πρέπει να ελέγχονται και να κρίνονται από κάθε πολίτη. Άλλωστε και η κριτική επιδέχεται και υπόκειται σε κριτική.
Η διάκριση των λειτουργιών του κράτους σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική και η συνακόλουθη ανάθεση κάθε λειτουργίας σε ξεχωριστά όργανα δεν συνεπάγονται απόλυτο διαχωρισμό αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων, αφού η συνεργασία των φορέων καθεμίας εκ των τριών λειτουργιών αναποφεύκτως επιβάλλεται από τη φύση των πραγμάτων και επιτρέπεται από το σύνταγμα.
Είναι απολύτως θεμιτό υπουργοί και βουλευτές να αξιολογούν αποφάσεις δικαστών, ιδίως όταν οι δικαστικές αποφάσεις επηρεάζουν επιλογές είτε της κυβέρνησης είτε της Βουλής, όπως εξάλλου οι δικαστές κρίνουν αποφάσεις της νομοθετικής ή εκτελεστικής εξουσίας.
Με την κριτική δεν προσβάλλεται η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας, Το βάσιμον ή αβάσιμον και το καλόπιστον ή κακόπιστον αυτής της κριτικής αξιολογείται από τους πάντες και όχι μόνον από τους εκδώσαντες τις κρινόμενες αποφάσεις, οι οποίοι στην συγκεκριμένη περίπτωση, ως υποκείμενοι οι ίδιοι σε κριτική, δεν είναι και οι πλέον αντικειμενικοί κριτές των κριτών του εαυτού των.
Είναι ελλιπής ο έλεγχος που περιορίζεται σε αυτοέλεγχο, αφού δεν παρέχει εχέγγυα αμεροληψίας και ευχερώς αμφισβητείται η αντικειμενικότητα.
Το συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι ότι όλοι οι φορείς των τριών λειτουργιών ελέγχουν αλλήλους, οι μεν δικαστές με τη δικαιοδοτική λειτουργία τους, οι δε υπουργοί και βουλευτές με την αξιολόγηση των δικαστικών αποφάσεων”.
Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος αναφέρθηκε στα ακόλουθα:
«Η χώρα μας είναι σε ένα σταυροδρόμι, προόδου και στασιμότητας. Τα χρόνια δοκιμασίας είναι πολλά και συνεχόμενα. Η κοινωνική ανασύνθεση ζητούμενη και οι αντοχές των πολιτών όλο και λιγοστεύουν.
Η πόλη μας, ο Πειραιάς, προσπαθεί να βρει ένα σύγχρονο πρόσωπο που να υπηρετεί τον «πολίτη» της και να γίνει αντάξια του πρώτου λιμανιού της χώρας.
Το δικηγορικό σώμα στοχευμένο από τις μνημονιακές και όχι μόνο υποχρεώσεις, αρχής γενομένης από την επιβολή Φ.Π.Α. το 2010 και με κορύφωση τον ασφαλιστικό νόμο του 2016 και τις επαχθείς τροποποιήσεις του 2017, (τεκμαίρεται ως εισόδημα η ασφαλιστική εισφορά) βάλλεται και οι συνάδελφοι «αναμετρώνται» με αριθμούς και τα ποσοστά, και με την οικονομική δυσπραγία που είναι διάχυτη.
Μέσα σε αυτό ο Δ.Σ.Π. έδωσε αποφασιστικές μάχες σε καθημερινή σχεδόν βάση με ένταση και αξιοπρέπεια και ειδικότερα είχε αποφασιστική συμμετοχή στις Ολομέλειες και Συντονιστικές Προέδρων Δικηγ. Συλλόγων, όπου σφυρηλατήθηκαν σχέσεις εμπιστοσύνης, ομοθυμίας και κοινής αγνωστικής δράσης σε μείζονα θέματα που επηρέαζαν την καθημερινότητα του Δικηγόρου (ασφαλιστικό, POS, ερμηνεία Κώδικα Δικηγόρων στην εκλογική διαδικασία) με αποτέλεσμα οι κατευθυντήριες Αρχές αυτών των πανελλαδικών οργάνων να γίνονται σεβαστές από το σύνολο σχεδόν των Δικηγορικών Συλλόγων, στις Επιτροπές Αξιολόγησης πτυχίων Νομικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις συνακόλουθες Επιτροπές Δοκιμασίας Επάρκειας, όπου κρίνονταν τα επαγγελματικά προσόντα χιλιάδων πτυχιούχων των Νομικών Σχολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των υπολοίπων χωρών με την ξεχωριστή ιδιαιτερότητα καθενός, προκειμένου να εγγραφούν ως ασκούμενοι στους οικείους Συλλόγους, με κορύφωση τη αντιμετώπιση και έκδοση αποφάσεων από το Ανώτατο Ακυρωτικό που αναπέμπουν τις αιτήσεις στους Δικηγορικούς Συλλόγους προς επανεξέταση. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τις πανελλαδικές εξετάσεις των ασκουμένων, που καθιερώνεται πλέον ως αξιόπιστος θεσμός που λειτουργεί ως ανάχωμα στη λογική ότι κάθε πτυχιούχος Νομικής είναι και θέσει δικηγόρος.
Διατηρήσαμε μια ενιαία ασφαλιστική αντίληψη στην εκκαθάριση των υποθέσεων του Ταμείου Νομικών (επιστροφές παραβόλων προαγωγής, επίδομα μητρότητας, ρυθμίσεις υφιστάμενων ασφαλιστικών υποχρεώσεων, χωρίς προσαυξήσεις, παράταση ασφαλιστικών εισφορών του 2016 μέχρι 31.01.2018), παράλληλα διεκδικήσαμε και επιτύχαμε με αλλεπάλληλες παραστάσεις στο Υπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης τη δυνατότητα δημιουργίας φορέα υποχρεωτικής Επικουρικής ασφάλισης εποπτευόμενο από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορ, Συλλόγων της χώρας, με τη σύνταξη σχετικής αναλογιστικής μελέτης, έτσι ώστε να μειωθεί η επιβάρυνση του 7% ως υποχρέωση επί του εισοδήματος.
Τα έσοδα του Συλλόγου παρουσίασαν το 2017 μία πραγματική αύξηση σε σχέση με το 2016, αφού πλέον ήταν σε πλήρη λειτουργία τα Δικαστήρια σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του έτους, με την αντίστοιχη περιστολή των δαπανών, με την ορθολογικότερη κατανομή του υπαλληλικού προσωπικού του ΔΣΠ με θετικό πρόσημο στα οικονομικά του Συλλόγου.
Με την συνεχή έως και πιεστική παρουσία μας στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης (Υπουργό και Γενικό Γραμματέα), συμβάλαμε στην οριστικοποίηση της μεταστέγασης των Δικαστηρίων στο κέντρο της πόλης μας, με αποκορύφωμα την υπογραφή πέντε συμβάσεων του ΔΣΠ με το Ε.Μ.Π., προκειμένου να διαπιστωθεί η στατική επάρκεια του κτιρίου και το κόστος ανακατασκευής αυτού, που πράγματι ολοκληρώθηκε και διαπιστώθηκε ότι το κτίριο είναι στατικά επισκευάσιμο και πρόσφορο για χώρο συνάθροισης κοινού (Δικαστήρια) και ήδη έχουν αναλάβει τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών (Δήμου και Υπουργείου) για την εξειδίκευση της συμφωνίας παραχώρησης και αποδοχής αυτής. Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω την πλήρη και αμέριστη συμπαράσταση του Δημάρχου στην κατεύθυνση αυτή.
Η χρονιά που πέρασε σε επιστημονικό επίπεδο σηματοδοτήθηκε από την κατά κοινή ομολογία πλέον επιτυχημένη διεξαγωγή του 9ου Διεθνούς Ναυτικού Συνεδρίου, το οποίο για πρώτη φορά τίμησε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ενώ τα οργανωμένα σεμινάρια για νέους και ασκούμενους δικηγόρους και οι πολλές νομικές (τροποποιήσεις Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, μετανάστευση κ.λ.π) και μη νομικές εκδηλώσεις (γενοκτονίες και παρουσίαση βιβλίων δικηγόρων), αλλά και ημερίδες (Αθλητικό Συνέδριο του ΔΣΠ με τη Ένωση Εισαγγελέων) στο Σύλλογο, έδιναν μία ζωντανή εικόνα εργαστηρίου γνώσης και ανταλλαγής απόψεων, με σταθερή ποιοτική παρουσία τόσο του επιστημονικού μας περιοδικού, της Πειραϊκής Νομολογίας, όσο και της τριμηνιαίας μας εφημερίδας «Δικηγορική Επικαιρότητα», από τις ελάχιστες που εκδίδονται πλέον σταθερά στο δικηγορικό χώρο.
Ο θεσμός της διαμεσολάβησης μπαίνει πλέον επιτακτικά στη ζωή μας με το μανδύα της υποχρεωτικότητας σε μία ευρύτατη κατηγορία ιδιωτικών διαφορών, αστικού και εμπορικού δικαίου. Η διαμεσολάβηση αποτελεί μέρος της έννομης τάξης σε πλήθος ευρωπαϊκών χωρών. Ήδη έχουν εγερθεί έντονες αμφιβολίες για την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων αλλά και για τον αντιενωσιακό τους χαρακτήρα, αφού με μια έννοια μπορεί και να θεωρηθούν πρόσκομμα για την παροχή δικαστικής προστασίας με την οικονομική επιβάρυνση Πιστεύω ότι η υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης θα επιφέρει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και ίσως σταδιακά εκφυλιστεί σε ένα δαπανηρό 214 Α του ΚΠολΔ , κάτι που απεύχομαι και ως δικηγόρος αλλά και ως διαπιστευμένος διαμεσολαβητής
Ο ΔΣΠ από το 2013 έχει εκδηλώσει αφενός τη στήριξη στο θεσμό ως εναλλακτικό τρόπο επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών που αποτελεί βήμα πολιτισμού, και αφετέρου σε λειτουργικό επίπεδο του Κέντρου Διαμεσολάβησης Πειραιά, (μείωση του μισθώματος και προσωπικού) περιστολή δαπανών και άμεσα θα προβεί σε ενέργειες ενημέρωσης των μελών του για το θεσμό αυτό. Η εσπευσμένη όμως υπερψήφιση, με προσχηματική τριών ημερών διαβούλευση και χωρίς την ακρόαση των καθ’ ύλην αρμόδιων (Δικηγ. Συλλόγοι, Δικαστικές Ενώσεις) δημιουργεί έντονο προβληματισμό για την ευδοκίμηση του θεσμού, που πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να γίνει κτήμα των ελλήνων Δικηγόρων και των πολιτών και σε κάθε περίπτωση να μην αποτελεί πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση με τιμωρητικό χαρακτήρα για τυχόν αποτυχία ή άρνηση σύμπραξης στο θεσμό, για την συνταγματικά κατοχυρωμένη προσφυγή στα Δικαστήρια. Ιδιαίτερα πολύτιμη θα χαρακτήριζα τη σύγκληση της διοικητικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί περί της συνταγματικότητας της υποχρεωτικότητας της διαμεσολάβησης.
Η επικαλούμενη από την πολιτική ηγεσία αποφόρτιση των δικαστηρίων δεν μπορεί να γίνει με εμβαλωματικές και αμφίβολης συνταγματικότητας διατάξεις είτε λέγονται έκδοση συναινετικών διαζυγίων από Συμβολαιογράφους είτε διαμεσολάβηση, αλλά απαιτούν την από κοινού αντιμετώπιση από όλη την εμπλεκόμενη νομική κοινότητα (δικαστές, δικηγόρους και γραμματείς)
. Πετύχαμε την κατά το δυνατόν ισότιμη και δίκαιη κατανομή των υποθέσεων με το θεσμό της Νομικής Βοήθειας και των αυτεπαγγέλτως οριζομένων δικηγόρων τόσο στα ακροατήρια, όσο και στη προδικασία, ενώ με τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της νομικής βοήθειας με τον υποχρεωτικό διορισμό συνηγόρου ασφαλώς και θα αυξηθεί η δικηγορική ύλη στις ποινικές υποθέσεις, ενώ εξασφαλίστηκε και η συμμετοχή μας στις επιτροπές ασύλου, στις επιτροπές επίλυσης κτηματολογικών διαφορών αλλά και στις αρχαιρεσίες συνδικαλιστικών σωματείων.
Σε συνεργασία με τους Προϊσταμένους του Πρωτοδικείου και Ειρηνοδικείου Πειραιά υπήρξε ορθολογικότερη κατανομή των χώρων του Ειρηνοδικείου και αρχείου του Πρωτοδικείου Πειραιά, λόγω συσσωρευμένου όγκου των υποθέσεων των υπερχρεωμένων νοικοκυριών.
Ως ΔΣΠ εκπροσωπώντας την Ελλάδα συμμετείχαμε σε επιδοτούμενο πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προώθηση του κράτους δικαίου στη Δημοκρατία της Κιργιζίας, υπογράφοντας μνημόνιο συνεργασίας με το δικηγορικό Σύλλογο του Ος (συμπρωτεύουσα της Κιργιζίας), ανοίγοντας δρόμους για επαγγελματική προοπτική σε ρωσόφωνους δικηγόρους Πειραιά. Στην ίδια κατεύθυνση, επαγγελματικού ανοίγματος πέρα από τα εθνικά όρια, ήταν και το Ελληνορωσικό Συνέδριο (Δικηγόροι χωρίς σύνορα) που έγινε αρχές Οκτωβρίου 2017 στην Αθήνα.
Ενισχύθηκαν τα τμήματα των ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ με εκπροσώπηση του ΔΣΠ σε όλες τις τελικές διοργανώσεις, ενώ η παιδική μας χορωδία αλλά και αυτή των ενηλίκων, που ένα μικρό μουσικό ταξίδι μαζί πριν λίγο πορευθήκαμε, δίνει ένα διαφορετικό και ήρεμο τόνο στη ζωή μας. . Διατηρώντας με όλες τις παραπάνω δράσεις το Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά ως ένα ζωντανό οργανισμό συνδεδεμένο με τη καθημερινότητα του Δικηγόρου και όχι αποστεωμένο διεκπεραιωτικό γραφειοκρατικό όργανο.
Παράλληλα στα δικαστηριακά δρώμενα της πόλης μας υπήρξε ουσιαστική παρέμβαση στην διαμόρφωση κατά κανόνα ισότιμων σχέσεων με τους Δικαστές, πλην μεμονωμένων περιπτώσεων που αντιμετωπίστηκαν υπεύθυνα, και συνεργασίας με τους γραμματείς και επιμελητές, ενώ σε πανελλαδικό επίπεδο συνδιαμορφώθηκαν αποφάσεις για την απομείωση των κυβερνητικών επιταγών για να είναι αξιοπρεπής η κάθε μέρα του δικηγόρου.
Ο αναστοχασμός του λειτουργήματός μας είναι απαραίτητος και αναγκαίος από ποτέ άλλοτε.
Στο σημείο αυτό νοιώθω την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση να εκθέσω την άποψή μου για ένα ζήτημα που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία συνεχόμενα το τελευταίο διάστημα.
Εφόσον είναι «ανθρώπινον το σφάλλειν» και οι δικαστές μπορεί να σφάλλουν. Όλες οι δικαστικές αποφάσεις είναι δεσμευτικές, αφού συνεπάγονται έννομα αποτελέσματα, πάντοτε για τους διαδίκους και συχνά και για τους υπόλοιπους πολίτες, πλην όμως οι δικαστικές αποφάσεις δικαιούνται σεβασμού και είναι αξιοσέβαστες. Οι φορείς δημόσιας εξουσίας, όπως λ.χ. οι βουλευτές, οι υπουργοί και οι δικαστές, μπορεί και πρέπει να ελέγχονται και να κρίνονται από κάθε πολίτη. Άλλωστε και η κριτική επιδέχεται και υπόκειται σε κριτική.
Η διάκριση των λειτουργιών του κράτους σε νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική και η συνακόλουθη ανάθεση κάθε λειτουργίας σε ξεχωριστά όργανα δεν συνεπάγονται απόλυτο διαχωρισμό αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων, αφού η συνεργασία των φορέων καθεμίας εκ των τριών λειτουργιών αναποφεύκτως επιβάλλεται από τη φύση των πραγμάτων και επιτρέπεται από το σύνταγμα.
Είναι απολύτως θεμιτό υπουργοί και βουλευτές να αξιολογούν αποφάσεις δικαστών, ιδίως όταν οι δικαστικές αποφάσεις επηρεάζουν επιλογές είτε της κυβέρνησης είτε της Βουλής, όπως εξάλλου οι δικαστές κρίνουν αποφάσεις της νομοθετικής ή εκτελεστικής εξουσίας.
Με την κριτική δεν προσβάλλεται η ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας, Το βάσιμον ή αβάσιμον και το καλόπιστον ή κακόπιστον αυτής της κριτικής αξιολογείται από τους πάντες και όχι μόνον από τους εκδώσαντες τις κρινόμενες αποφάσεις, οι οποίοι στην συγκεκριμένη περίπτωση, ως υποκείμενοι οι ίδιοι σε κριτική, δεν είναι και οι πλέον αντικειμενικοί κριτές των κριτών του εαυτού των.
Είναι ελλιπής ο έλεγχος που περιορίζεται σε αυτοέλεγχο, αφού δεν παρέχει εχέγγυα αμεροληψίας και ευχερώς αμφισβητείται η αντικειμενικότητα.
Το συμπέρασμα θα μπορούσε να είναι ότι όλοι οι φορείς των τριών λειτουργιών ελέγχουν αλλήλους, οι μεν δικαστές με τη δικαιοδοτική λειτουργία τους, οι δε υπουργοί και βουλευτές με την αξιολόγηση των δικαστικών αποφάσεων”.
