Εχει μούτρα;

Μου ΄λεγε ένας πολύ καλός συνάδελφος ό,τι ο Αδωνις, ο υπουργός Υγείας, «σκίστηκε» για να τύχει άμεσης περίθαλψης ο ανήλικος γιος του και να δοθεί τέλος στην αγωνία τους. Αυτομάτως λες, μπράβο στον υπουργό που δεν ξεχνά τους φίλους του και ανταπέδωσε τη στήριξη που είχε, βοηθώντας με όλες του τις δυνάμεις τη δύσκολη στιγμή.

Τι γίνεται, όμως, με το παιδί εκείνου που δεν έχει άκρες και κονέ; Που δεν έχει μπάρμπα, μήτε και ξαδέλφι στην Κορώνη; Απλώς περιμένει και περιμένει πολύ… Δύο εξουθενωμένοι νοσηλευτές αντιστοιχούν σε 50 ασθενείς σε γενική εφημερία. Ετυχε να το διαπιστώσω ιδίοις όμμασιν όταν βρέθηκα με συγγενικό πρόσωπο σε ένα από τα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία μας. Περιμέναμε υπομονετικά τη νοσηλεύτρια για να χορηγήσει το φάρμακο σε ενέσιμη μορφή. Μια γυναίκα έτρεχε από θάλαμο σε θάλαμο. Τι να σου πρωτοκάνει; Πού να δώσει προτεραιότητα; Ολα ήταν επείγοντα περιστατικά, σοβαρά έως πολύ σοβαρά.

Δεν ξέρω με τι μούτρα βγαίνει ο υπουργός στο γυαλί για να μας πει πως όλα βαίνουν καλώς. Λες και έχει εμποτιστεί με ένα σούπερ αναισθητικό για να κάνει τη βρώμικη δουλειά της κυβέρνησης. Κάποια στιγμή θα συνέλθει. Οταν τον ξεβράσουν κόμμα και αρχηγός – που μέχρι πρότινος στόλιζε με διάφορα κοσμητικά επίθετα – και βρεθεί στα αζήτητα.