Για να κάτσουμε… στ’αυγά μας

Αρχισε κάτι να ψιθυρίζεται τις τελευταίες μέρες. Αλλωστε η μυρωδιά του “μπαρουτιού” είναι τόσο έντονη στον αέρα. Και να θέλεις να προσποιηθείς ότι δεν συμβαίνει τίποτα, σε προδίδει η βουή των συνθημάτων των ξεσηκωμένων Γάλλων. Τι είναι το Παρίσι; Η παρακάτω γειτονιά. Οσο σφιχτά και να κλείσεις τα παραθύρια σου, σε όσο αποβλάκωμα και δόλια χειραγώγηση να υπόκεισαι καθημερινώς, το μαντάτο της επανάστασης, αυτής που δεν κάνεις εσύ, αλλά ο Γάλλος συμπολίτης σου, διαχέεται στην ατμόσφαιρα.

Η προσπάθεια να το καταπνίξουν, να το θάψουν, για να σε κρατήσουν κοιμισμένο, για να μην ξεσηκωθείς κι εσύ, είναι κραυγαλέα εμφανής. Κάποια εγχώρια ΜΜΕ μας προσφέρουν ψήγματα ενημέρωσης, πληροφόρηση σταγόνα-σταγόνα για τις μάχες σώμα με σώμα που δίνουν οι Γάλλοι εργαζόμενοι από τον περασμένο μήνα με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, κατά αντεργατικών μεταρρυθμίσεων που πραξικοπηματικώς θέλει να επιβάλλει – παρακάμπτοντας το Κοινοβούλιο – ο… Φιλέλλην Ολάντ.

Υπάρχουν βεβαίως, και αυστηρότερα ΜουΜουΕ που θέλουν το… «καλό» μας. Αυτά που θέλουν να μας «προστατεύσουν» από τις σκληρές εικόνες, να μη… διαταράξουν – δήθεν – την ψυχική μας ηρεμία και ισορροπία. Αυτά που μας θέλουν σε νιρβάνα. Εκείνο, όμως, που φοβούνται στην πραγματικότητα είναι να μην εμπνευστούμε από τη νέα Γαλλική Επανάσταση. Να μην παρασυρθούμε και ξεχυθούμε κι εμείς στους δρόμους για να ανατρέψουμε την αριστερή κυβέρνηση, αλλά να… “κάτσουμε στ’αυγά μας”.