You Are Here: Home » ΑΡΘΡΑ - ΓΝΩΜΕΣ » ΑΠΟΡΙΕΣ… περί προόδου και εκσυγχρονισμού

ΑΠΟΡΙΕΣ… περί προόδου και εκσυγχρονισμού

ΑΠΟΡΙΕΣ… περί προόδου και εκσυγχρονισμού

Του Δημήτρη Καπράνου

Παρακολουθώ την ειδησεογραφία και τρομάζω. Δεν μπορώ να αναγνωρίσω την Ελλάδα, την ελληνική κοινωνία, εμάς τους ίδιους!
Και δεν με νοιάζει αν “γίνονται παντού τα ίδια”, δεν με απασχολεί. Με πονάνε, όμως, αυτά που γίνονται στην Ελλάδα!

Διώκεται η ιδιοκτησία, φορολογείται αγρίως όποιος απέκτησε μια αξιοπρεπή κατοικία ή δημιούργησε μια επιχείρηση, υπάρχει μια “ανεξάρτητη αρχή” η οποία αποφασίζει για την φορολόγηση και την καταδυνάστευση των πολιτών.

Καθημερινά πληροφορούμεθα ότι “αρχίζει σαφάρι κατά της φοροδιαφυγής”, ανακοινώσεις ότι “ανοίγουν και οι θυρίδες”, εξαγγελίες για “έφοδο της Εφορίας (δεν υπάρχει πλέον “Εφορία” όπως την ξέραμε αλλά μια “ανεξάρτητη” αρχή που δίνει λόγο “‘έξω από εδώ”), ένα κλίμα διώξεων και “κυνηγιού”, με τον πολίτη να προσπαθεί να καταλάβει αν προφυλάσσεται η πρώτη του κατοικία, αν θα μπορέσει να διακανονίσει το δάνειό του αν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει στην επέλαση των χρεών και των απαιτήσεων…

Και δεν μπορώ να δεχθώ ότι όλη αυτή η βαρβαρότητα, όλη αυτή η γκρίζα επένδυση η οποία έχει τυλίξει την χώρα και την ζωή μας είναι “εκσυγχρονισμός”.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι η κοινωνία την οποία οικοδομούμε είναι “σύγχρονη” και “σύμφωνη με τα διεθνή πρότυπα”.

Θυμάμαι, παλιότερα, που έβλεπα-παιδί- στις βιτρίνες κάποιων καταστημάτων κάτι περίεργα σήματα. Ρωτούσα να μάθω και μου έλεγαν ότι υπάρχουν κάποιες “κάρτες”, με τις οποίες μπορείς να ψωνίσεις χωρίς να δίνεις χρήματα!
Μου προκαλούσε απορία αλλά και θαυμασμό το ότι κάποιος, με μια πλαστική κάρτα, μπορούσε να αγοράσει πράγματα, χωρίς να δώσει τα χρήματα, με τα οποία κάναμε όλοι τότε τις συναλλαγές μας.

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι σήμερα θα ήμουν υποχρεωμένος να κάνω τις συναλλαγές μου με τις “κάρτες”, ότι τα “μετρητά” θα είχαν δαιμονοποιηθεί, ότι η ασφάλεια που αισθανόσουν όταν “είχες λεφτά στην τσέπη” θα είχε σχεδόν ποινικοποιηθεί.

Να με συμπαθάτε, αλλά νομίζω ότι πολύ καλύτερη ήταν η ζωή όταν δεν υπήρχε όλος αυτός ο ηλεκτρονικός έλεγχος, όταν δεν είχες παντού “μάτια” για να σε παρακολουθούν, όταν οι Τράπεζες δεν ήταν δυνάστες και όταν ο πολίτης μπορούσε να πάει στον Έφορο και να συζητήσει μαζί του σαν άνθρωπος.

Ναι, ναι, ξέρω θα μου πείτε ότι υπήρχε το “λάδωμα”, ότι στις Εφορίες υπήρχε “διαφθορά”, ότι υπήρχαν οι “επιτήδειοι” που πουλούσαν “διαμεσολάβηση”, ότι υπήρχε πάντα ο “ιδιαίτερος’ του βουλευτή ή του υπουργού. Ναι, θα τα δεχθώ όλα και παραδέχομαι ότι υπήρχαν.

Αλλά είμαστε καλύτερα σήμερα; Είμαστε καλύτερα με τον πλούτο να βρίσκεται στα χέρια ελάχιστων και τον κόσμο να πηγαίνει από το κακό προς το χειρότερο; Είμαστε καλύτερα σήμερα με την επέλαση της “πληροφορικής”, η οποία ελέγχει από την συναλλαγή μέχρι τα συναισθήματά μας;

Είμαστε καλύτερα σήμερα, με χιλιάδες ηλεκτρονικούς “φίλους” τους οποίους ουδέποτε έχουμε συναντήσει; Είμαστε καλύτερα μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα, μέσα σε μια δήθεν “πληροφόρηση”;

Ίσως να φαίνομαι “παλαιομοδίτης” αλλά εγώ νοιώθω “προοδευτικός”.
Γιατί βλέπω ακόμη τους φίλους μου ,πίνω καφέ μαζί τους και παίζω τάβλι με τα πούλια να κελαηδάνε!

© 2011 Έν Πειραιεί Powered By Webproviders.gr

Scroll to top
casus telefon
telefon dinleme programı
telefon dinleme
casus telefon
telefon dinleme
telefon dinleme programı